Nerdesin annem,seni arıyorum.
Özlemin öyle bir kor ki;
Yakıyor tüm benliğimi.
Şöyle bir bakıyorum da,
Çocukluğum,gençliğim seninle,
Ama yoksun anne oluşumda,
Sana ihtiyacım olduğu yarınlarımda.
Gülüşün aklımda annem,
Geceleri kitap okuduğumda,
"Yeter,gözlerin yoruldu."diyerek
Işığı kapatışın aklımda.
Yeşil bağların içinde duruşun,
"Haydi sabah oldu."diyerek,
Bana dokunuşun.
Elinde oklava ekmek yapışın,
"Bunları öğren,ilerde lazım olur."deyişin aklımda.
Hele son gördüğümde,
Elimi tutup gülümseyişin,
Son lokmanı,
Son suyunu benimle paylaşman
"Rahatın nasıl,iyimisin kızım."
Deyişin aklımda.
Senle doluyum,sen olmasanda.
Çok özledim annem.
Yarınlarımda yanımda olsan.
Yine bana"Haydi kalk,sabah oldu."desen.
Asıl sen kalk annem.
Yeter uyuduğun,
Yeter uyuduğun.
Yarınlarımda yanımda olmalı,
Yine bana"Kızım"demelisin.
Çok özlüyorum,kızım demeni,
Kınalı saçlarınla ellerini,
O güzel badem gözlerini.
Yeter özletme artık,
Kimse alamaz senin yerini,
Kimse alamaz senin yerini.
