Nakaktuwang isipin na sabay sabay tayong nagmumukang tanga. Mga ve! Syet lang! Pati ba naman papel na walang ka ano ano e kinakatakutan natin? Remember? Nung galing tayo sa last night? Don't mention the name K? Di ko makalimutan na talagang nag hulog tayo ng piso sa kalsada at ng ikwento ko sa inyo yung nakita ko e sabay sabay na tayong tumakbo, without knowing na natatanaw tayo dun sa pinanggalingan natin. Kahiya diva? Haha! And then talagang walang katapusang pagpag at katok ang ginawa natin. Nung tumigil nga tayo dumura si reese so gumaya din ako kasi kala ko kailangan talaga. Va nag iingat lang! Then naniwala tayo na kailangan muna nating pumunta sa ibang lugar para maligaw yung you know! I remember nga nung dumiretso tayong simbahan tas dun natin hinulog yung papel na galing sa last night. Grabe yung pagka paranoid natin nun ngayon ko lang narealize. Naging magugulatin tayo nung gabing yun. Hahaha! Naalala ko yung dinasal ko nun, Na wag tayong sundan. Damn! Tayong tatlo alam ko kinakabahan. Tas nung nagpagpag ulit ako sabi ni shay "kahit anong gawin nyo nasundan na tayo nyan" emeged lang diba! Hahahaha! Grabe talaga dasal ko nun. Akala ko ang aalahanin lang natin ay yung kung baka iinvite na naman tayo then nakakahiya kasi if ever na pumunta tayo e lubog litaw naman. Parang sunset lang e no? Hoho.
Ngayon masasabi ko lang e hindi naman pala masamang sumunod sa mga instructions. I mean wala namang mawawala diba? That whatever happen, just follow what they are saying or a rule. Even if its not related in the burial or what at least we've follow. And the most important is we are centered of god.
