Life of a youtuber

Deel 11

POV Joost
Ik loop achter een dokter aan naar de kamer van Link. De dokter blijft staan en wijst de deur in de gang aan waar Link ligt. Ik haal diep adem en loop naar binnen. Het enige wat ik zie als ik binnenkom is een enorm bleke Link in een bed met allemaal draadjes en snoeren. Daarna zie ik helemaal niks meer door de tranen in mijn ogen. Ik voel een arm om mijn schouder en snel veeg ik de tranen weg. De moeder van Link staat naast me en de vader van Link zit naast het bed van Link. Ze zien er allebei enorm moe uit. Opeens voel ik me enorm schuldig. Ík heb Link geslagen... Als ik niet meteen had geslagen waren we hier niet... "Uhmm... Het spijt me..." Stamel ik zachtjes. De moeder van Link geeft me een knuffel."Joost doe eens niet zo gek! Het is niemands schuld! Kom even hier zitten en vertel wat er gebeurt is." Langzaam ga ik naast de vader van Link zitten en vertel wat er gebeurt is. Ik vind het wel moeilijk om te zeggen dat ik Link heb geslagen, maar Links ouders snappen me gelukkig wel. Aan het einde van mijn verhaal valt de moeder van Link bijna in slaap. "Joost, wij moeten echt even gaan slapen. Als jij bij Link wil blijven mag dat." Ik knik en de ouders van Link lopen de kamer uit. Nu ben ik alleen met Link. Voorzichtig pak ik zijn hand vast. Het enige wat ik nog denk voor ik in slaap val is: "wordt asjeblieft snel wakker."

POV Harm:
Als ik wakker word weet ik even niet waar ik ben. Ik kijk om me heen en ik zie Jeremy naast me liggen en dan weet ik weer waar we zijn. Misschien is Link al wakker geworden. We hebben gehoord waar de kamer van Link is zodat we hem kunnen bezoeken. Ik besluit om daar even lang te gaan, want Jer slaapt waarschijnlijk nog wel een paar uur. Wij hoeven vandaag niet naar school, dus ik kan de hele dag bij Link blijven. Ik loop richting de kamer van Link. Als ik naar binnen loop zie ik Joost die de hand van Link vast houdt en in slaap is gevallen op zijn stoel en Link die nog steeds helemaal stil ligt. Het ziet er enorm cute uit. Om ze niet wakker te maken loop ik richting het restaurant om vast te gaan ontbijten.

POV Link
Ik probeer m'n ogen te openen, maar dat lukt nog steeds niet... Iemand houdt ook nog steeds mijn hand vast. Ik probeer zachtjes in de hand te knijpen, maar ook dat lukt niet. Wat is er toch met me aan de hand?