Life of a youtuber

Deel 21

POV Joost
Ik ben bij Link in het ziekenhuis. Met Link gaat al veel beter gelukkig! Er komt een dokter binnen. 'U bent Link Cena toch?' Als wij allebei knikken gaat de dokter verder met praten. 'Ik heb goed nieuws voor u! U mag volgende week al naar huis!' Ik spring blij van m'n stoel af en geef Link een knuffel. 'Maar... U mag nog niet naar school en u mag ook nooit alleen zijn in verband met die paniekaanvallen. Maar ik denk niet dat u snel alleen bent.' De dokter kijkt knipogend naar mij. 'Ook moet u nog een tijd naar de logopedie en de fysio, maar verder is alles oké'. Terwijl de dokter de kamer uitloopt pak ik m'n telefoon en bel Harm. 'Hey Hurm! We hebben super goed nieuws! Link mag volgende week al naar huis! Ik spring blij rondjes door de kamer terwijl Harm aan het praten is. 'Echt?!? Woww! Nicee! Wij zijn nu onderweg naar jullie, alleen... Wij hebben wat minder leuk nieuws...' Ik stop langzaam met springen. Ik vraag meteen wat er aan de hand is, maar ze willen dat pas hier vertellen. Ik leg m'n telefoon terug en wacht tot Harm en Jer er zijn.

POV Jer
Zwijgend lopen we naar het ziekenhuis. Na het goede nieuws van Link vind ik het al helemaal erg dat ik dit nu moet vertellen... We lopen door allemaal net verschillende gangen en staan voor de kamer van Link. Zachtjes klop ik op de deur en loop naar binnen. Ik probeer heel blij te kijken terwijl ik naar binnen loop, maar dat lukt me niet echt. 'Wat is er'? Vraagt Joost zachtjes. Ik vertel het hele verhaal van m'n vader die we tegen kwamen en Harm had gepakt, en dat we morgen naar Amerika toe gaan. Zodra ik uitgesproken ben laat ik me op een stoel vallen en probeer ik niet te huilen. Als ik na een paar minuten weer opkijk met tranen in mijn ogen zie ik dat Link nog een beetje trilt en zweet terwijl Joost zijn hand vast houd. Harm zit ook op een stoel en kijkt levenloos naar de grond. Langzaam laat ik m'n hoofd in mijn armen zakken en probeer niet te denken aan morgen...