Acaba her şey haddinden fazla mı güzel ilerliyordu.Evet,bir şeylerin güzel ilerlediği kesindi ama konu doğruluğuna gelince orada düşünmeden edemiyordum.Bir yandan bunları düşünürken bir yandan da eve giriyordum.Kapının kilidini açtım ve eve ilk adımımı attım,annem telefonla konuşuyordu;
'Evet,tabiki efendim.
...
Yoo her şey eksizsiz olacak siz emin olabilirsiniz.(annem telefonla konuşurken bir yandan bana gülümsedi)
...
Hemen ilgileniyorum efendim,teşekkürlerr iyi günleer.'
Dedi ve telefonu kapattı.Annem yoğun çalışırdı her zaman organizatörlük yapıyordu.
Telefonu kapattıktan sonra,oturduğu yerden kalktı ve odama doğru geldi.Ardından bir çift 'tık' sesi geldi.
'Kızım,girebilir miyim?" o sırada üstümü değiştiriyordum ve anneme;
'bir saniyee anne' dedim ve hızlıca meriçin sweatini çıkarttım ve kendi sweatlarimden birisini üstüme geçirdim ve ardından anneme;
'Annecim girebilirsin.'dedim.Sonra annem odama geldi.Odam oldukça genişti annem odamdaki berjerlerden birisine oturdu.Sonra diğerini göstererek bana;
'Gelsene.' dedi gülümseyerek annem her gün böyleydi.Her zaman okuldan sonra benimle 10-15 dakika benimle oturup günümün nasıl geçtiğini , neler yaptığımı sorardı bana aynı şekilde ben de ona sorardım.Annem;
'Eee anlat bakalım bugün neler yaptın cadı.Böyle bugün sanki daha bi neşelisin içime öyle doğdu bebeğim öyle mi?' dedi.Annemin hisleri çok kuvvetliydi gerçekten.Genelde söyledikleri doğru çıkıyordu.Annemle arkadaş gibiydik ondan saklamayı düşünmüyordum.
'Evet annecim bugün daha özel bir gündü,güzel bir gündü en azından diğer günlere kıyasla.'
'Nedir bugünü özel yapan bakalım' dedi ve ardından göz kırptı.
'Sadece bana iyi gelen özel birisiyle tanıştım." dedim.
'Kimmi...' annemin sözü yarıda kesildi telefonu çaldı,bana parmağını 1 dakika anlamında kaldırdı.
'Peki, tamam hemen ilgileniyorum efendim.Tabiki tabiki.Görüşmek üzere.'
Ardından annem ban döndü ve;
'Canım,benim işim aceleye bindi hemen ilgilenmem lazım gitmem gerek en kısa zamanda da seninle bu özel kişiyi konuşucaz.Ne zaman geleceğim belli olmaz seni ararım zaten bitanem' dedi. Ne kadar da sevilesi bi anneye sahibim tanrım teşekkürlerr.Annemle her zaman konuştuğunuzda, ona her baktığımda kendime bunu söylüyorum.Annemin büyüleyici güzelliği üzerindeydi.Çıkmadan önce hafif bir makyaj yaptı ve ceketini giyindi evde annemi takip ediyordum.En son kapının önünde bulduk kendimizi.Kapıdan bana döndü ve;
'Hadi ben kaçtım seni çok seviyorum yemekler var karnını doyur.' dedi
'Tamamm anniş' dedim.Ardından beni öptü ve çıkarken çok enteresan bir şey söyledi;
'Çok özel Meriç Bey'e de teşekkürler sende yarattığı güzellikeler için' dedi çok şaşırdım.
'Nne..Anne sen me...' annem sözümü kesti;
'Hadi tatlım öptüm.' kapıyı çarptı ve gitti.Kafam karışmıştı,annem Meriç'i nereden biliyordu? Kafamı kurcalayan bir şey daha çıkmıştı.Hayatta hep şüpheciydim,bir olayı ince ince düşünürüm her zaman.Açıkçası bu huyumu sevmiyorum.Ansızın bir ağrı hissettim ve bir kurt kadar açtım yemek yemeliydim artık.
...
Yemeğimi yedikten sonra odama geçtim.Yatağıma uzandim ve derin bir of çektim.Bugünün çok güzel bir gün olmasına rağmen üzerimde çok ağır bir yük hissediyordum.Ahh ne berbat bir his bu.Meriç beni çok etkilemişti ama çok mu hızlı yaşadık ne çabuk birbirimize adapte olmuştuk? Sonra bir titreme hissettim.Telefonuma bir mesaj gelmişti lütfen Meriç olsun lanet olsun mesaj atan Irmak'tı ;
'Canım naptın bakalım?'
'Hiç aynı canım,sen ?'
'Bende,Meriç yazdı mı?'
'hayır'
Irmak cevap yazmamıştı.Canım sıkılıyordu.Odamdaki televizyonumu açtım ve birşeyler izlemeye başladım.Televizyona dalmıştım tam uyuklayacakken kapının çalmasıyla kendime geldim.Kapıya doğru gittim,kapıyı açtım önümde Meriç.Gözlerim açıldı.
'Meriç?'
'Evett benim güzelim' dedi
'Ne işin var senin burada?' evimi nereden biliyordu,neden gelmisti hicbir fikrim yoktu.
'Konuşmak için gelmiştim.'
Bir an afalladım ne konuşacaktı acaba kapıda dikilip kalmıştık.
'Peki,içeri gelsene.' dedim
Onu oturma odasına götürdüm.Oturabilirsin anlamında koltukları gösterdim ve birisine oturdu.Bende karşısına oturdum.
'Dinliyorum seni' dedim
'Bak bugün biraz kızgın ayrıldın yanımdan ve ben buraya sana kendimi açıklamaya geldim.Sana değer veriyorum ve senden hoşlanıyorum,açık ve net olarak,bunu inkar edemem.Ama güzelim sen yaşadıklarımızın çok hızlı olduğunu düşünüyorum diyorsun beni yanlış anlamanı istemem ama ben bunu kabul edemem benimleysen,benimsen net olmanı istiyorum.Kafanda soru işaretleri varsa bana bunları en başından söyle lütfen.Eğer böyle bir durum söz konusuysa bu iş olmaz yürümez canım yani ben sana karşı hep net ve açığım sende kendinden emin ol ve karşımda öyle kal.Kararı sana bırakıyorum güzellik.Hadi sen biraz düşün ne istiyorsan ona göre yanımda kal ya da git .' dedi ve oturdugu yerden kalktı kapıya yöneldi ardından bi kapı çarpma sesi duydum.Bu da neydi şimdi ben..ben çok daha karıştım.Yani şuanda kafam daha da karışmıştı.Acaba ne istiyordum bende bilmiyordum......
Okula gitmek için hazırlanmam gerekti içimden hiç bir şey gelmiyordu.Neden böyle bi belirsizlik içindeydim.Her zamanki rutin hazırlıklarımı yaptım ve evden çıktım.
...
Servisi bekliyordum,Meriç orda yoktu.Erken çıkmıştım belki gelir diye bekledim.Ama gelmedi.....
2. Gün
Meriç yine okula gelmedi onu merak etmeye başladım ve bir şeyi farkettim yanımda o yokken kendimi iyi hissetmiyordum.
...
3.gün
Meriç yoktu,gelmemişti.Onu arıyordum ama cevap vermiyordu.Bu işlemi kaç defa yaptığımı hatırlamıyorum.Çok endişelenmeye başlamıştım ve üzerimdeki ağırlık gittikçe daha da artıyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ninkasi
Teen FictionBazen hayatımıza birisi girer.Bir anda herşeyimiz olur.Yaptığımız herşeyde onu düşünürüz.Hep yanımızda olsun isteriz.Sonra bir bakmışsın senin kendi hayatın kalmamış senin yaşama sebebin bile o olmuş.Ortada senden eser kalmamış.O farkına bile varmaz...