KALP HIRSIZI

16.BÖLÜM

Bugün Emre ve babası Haluk baba(Evet baba diyorum gelecekteki babam olur kendisi)Annemin iş yerine gidecekler ve orada tedavi görecek Haluk baba.Umarım yakın zamanda düzelir.Düzelirse eğer holding işlerininde düzeleceğini söylüyor.Eğer düzelemezse şirket iyice çökecek ve borçları da artmaya başlayacak.Yani kısacası düzelemezse zor günler bekliyor onları.....

Böyle dediğime bakmayın.Ben varken sokakta falan da bırakamam onları.Bugünün iyi geçmesini çok istiyorum gerçekten.Belki de yeni bir çağın başlama noktası olabilir.Şuan da annem hazırlanıyor.Bende onunla geleceğim.Moral olurum onlar için.Bu zor günlerde yalnız bırakmamak gerekir sonuçta.

Dar paça yüksek bel pantolon üzerüne de siyah bluzum...Ayakkabı olarakta siyah topuklu ayakkabılarımla da kombinimi tamamlamış durumdayım.Ve şuan evden çıktık.Çok heyecanlıyım.Acaba olumlu bir hareket oluşabilecek mi Haluk babada?

Bildiğime göre Haluk baba Emre'den başka kimseyle pek konuşmuyormuş.Ona göre Emre'den başka sevdiği hiç kimse kalmamış.Yazık adama ya.Ama yakında iyileşeceğine inanıyorum.Şuan annemin şirketindeyiz.Bizden önce Emre'ler gelmiş zaten.

-Hoşgeldiniz ben Serap SOYER.Kızım çok bahsetti sizden.İsterseniz buyrun odama geçelim.Emre'cim istersen burada Kayra'yla takıl.Babanla özel konuşmalıyım.

-Tamam.(Heyecanlı emojisi)

-Emre rahat ol biraz.İçimden bir ses bu görüşmenin iyi geçeceğini söylüyor.

-Öyle diyosunda ya babam düzelmezse ne olacak?

-Öyle düşünme düzelecek.Herşey çok güzel olacak.

-Umarım.....

....................

Şuan evde annem babam ile birlikte yemek yiyoruz.Kerem biraz geç gelecekmiş eve.Biliyorum.Beni görmemek için eve hep böyle geç geliyor.Zaten geldiği gibi de direk odasına geçiyor.Bir gün onunla bir konuşma yapmam gerekebilir.Haluk babayı düşünüyorsanız söyleyeyim.Durumu iyiye gidiyormuş.Zaten annemi de çoğu zaman göreceği için alışınca konuşmaya başlayacağını düşünüyor annem.Umarım öyle olur.Zaten Emre duyunca çok sevindi.Tabii o da istiyor babasının düzelmesini.

Sonunda geldi Kerem.Ve dediğim gibi hemen odasına geçti bir selam bile vermeden.Küstah....Bir abla kardeş olarak hemen şimdi bir konuşma yapmayı düşünüyorum.
............

-Kerem...Girebilir miyim?

-Umrumda değilsin.

-Bunu evet olarak kabul ediyorum.Seninle konuşmam gerekiyor.

-Ne hakkında??

-Durumumuzla ilgili..

-Ne varmış durumumuzda?

-Bana çok soğuk davrandığını düşünüyorum.Biliyorum ben de yerinde olsam ilk başlarda samimi olmam.Ama senin bu duygularının biraz daha uzun süreceğini düşünüyorum.O yüzden de bu konunun şimdi halledilmesini talep ediyorum.

-Kesin gelecekteki mesleğin avukatlık olacak....

-Nerden bildin avukat olmak istediğimi?

-Konuşma tarzından belli olmuyor mu?Neyse onu boşver de seninle uzlaşacağımı falan düşünüyorsan yanılıyorsun.Çünkü sende bir ortak noktamız bile yok.Ayrıca onlar benim anne babam.

-Şimdi çocuk gibi mi davranacaksın.Ama bana alışmak zorundasın.Çünkü sonsuza dek bu ailenin bir üyesi olarak kalacağım.Bunu böyle bil.

Aman Allah'ım bu neydi böyle ya?Bu çocukla anlaşmamız biraz zor.Bunu anladım.En azından ilk kardeş kavgamızı da yapmış olduk.Ama yine de pes etmeyeceğim.Ayda yılda bir erkek kardeşim oldu.Onunla da anlaşmak lazım.Off tüm sorumluluklar da üstümde kaldı.Abla olmak böyle birşey olsa gerek.......