Jagers

Hoofdstuk 1

Luid riep ze een naam.

'Ashley Brasser!'

'Shit!' riep Ashley en ze stampte met haar voet. 'Ik wil niet bij Emmy in een team!'

'Nou, ik ook niet met jou!' stootte Emmy terug.

Boos sloeg Ashley haar armen over elkaar. 'Ik ga zo echt niet meedoen!'

Emmy keek met een nijdige blik naar Ashley en zei; 'Doe niet zo kinderachtig zeg! Ik dacht dat we vrienden waren..'

'Dat heb je goed gezegd. WAREN. Ik ga géén toverdrankjes met jou maken!' riep Ashley.

'M-maar Ashley! Toe nou..' 'NEE! Wat begrijp je niet aan dat woord?'

'Dames, jullie zullen toch samen moeten werken,' zei de professer nijdig.

Emmy sloeg haar ogen neer en Ashley vouwde haar armen over elkaar.

'Maar.. Professor! Ik wil niet met een modderbloedje samenwerken!' zei Emmy gemeen. Ashley keek haar verontwaardigd aan.

'Wat?! Vind je mij een.. een.. MODDERBLOEDJE?' 'Ja, en dat ben je ook dus,' zei Emmy voldaan.

Ashley voelde de tranen opzwellen, maar ze verzette zich ertegen. 'En jij dan.. ... ...' Ze kon niks bedenken. Emmy was een volbloed heks.

De professor onderbrak haar zin, tot opluchting van Ashley. 'Nu is het genoeg! Nog één zo'n opmerking en jullie gaan ER UIT! Begrepen?' 'J-ja mevrouw,' zeiden de meisjes, met hun blik naar hun schoenen gericht.

'En nu snel aan het werk!' Ze haastten zich naar hun ketels en keken wat ze precies moesten brouwen.

Tot verbazing van Ashley grijnsde Emmy. Ze had waarschijnlijk haar woordje wel gedaan. Ashley voelde zich gekwetst en nutteloos.

Ashley gooide alles wat ze moest toevoegen op de juiste manier in de ketel. Ze was zo geconcentreerd bezig het recept te lezen, dat ze niet doorhad dat Emmy wat gemalen eenhoornharen toevoegde, een gevaarlijke combinatie met dassenoorsmeer.

'Zo!' Ashley gooide het laatste recept in de ketel; larvenpuree. Ze pakt haar houten lepel en begint te roeren, het spul wordt paarsig en gaat blubberen en roken.

Het werd steeds blubberiger en rokeriger. Ashley keek rond. Niemand had dit. Was dit wel normaal?

Ze keek angstig naar Emmy, die haar neus in de boeken had gestoken. Emmy zat te lachen, maar dat merkte Ashley niet op. Al snel keek iedereen naar de rokende ketel.

Ashley keek naar Professor Assenmeer, die druk op het bord aan het schrijven was. Ze leek de ketel niet op te merken.

Ze raakte in paniek en porde Emmy in haar zij. 'Emmy!' siste ze. 'Nee.' 'Emmy, kijk nou! Help!' 'Je wou toch niet met mij werken, nu heb jij je zin, modderbloedje.' zei Emmy op een boze toon. Het zweet brak bij Ashley uit. Wat moet ik doen? Dacht ze.

'Professor!' riep Ashley. Toen pas merkte ze op dat Professor Assenmeer het lokaal verlaten had.

De andere leerlingen lachten en gingen weer verder met waar ze mee bezig waren. Ashley raakte in paniek en de tranen sprongen in haar ogen. 'Emmy..' Jammerde ze.

Emmy negeerde Ashley echter. Niemand leek de arme Ashley te willen helpen. Ashley keek paniekerig naar de ketel, die op punt van overstromen stond.

Haar lepel verbrandde en loste op in het nu donkergroene spul.

'Emmy!' riep ze in paniek. Nog even en het zou over de tafel gaan.

Emmy grijnsde. Er kwam een druppel op haar voet terecht en ze slaakte een kreet van de pijn. 'Minera Alamonte!' riep Emmy. Het spul kroop terug de ketel in en het hield op met roken en blubberen, ze had de gemalen eenhoornharen eruit getoverd.

Eindelijk kon Ashley weer opgelucht ademhalen. Toen Professor Assenmeer even later de klas weer binnenkwam, leek het alsof er niks gebeurd was. Ashley kreeg zelfs een complimentje voor haar "fraai gebrouwde toverdrank".

Toen Assenmeer verder was gelopen om de anderen te beoordelen, bedankte Ashley Emmy. Emmy slaakte een zucht en wreef over haar voet. Er was een gat in haar schoen gebrand. 'Het spijt me dat ik zo stom tegen je deed Em..'

Emmy schudde haar hoofd. 'Het was puur eigenbelang. Anders was mijn voet eraan gegaan.' Ze slaakte een gilletje toen ze zag hoe haar schoen eraan toe was. 'Mijn dure schoenen!'

Ashley was opgelucht dat het allemaal goed was gegaan, maar nu ze hoorde wat de rede van Emmy was werd ze witheet van woede. Ze liet het niet merken en toverde wat water voor Emmy. Die het met een grijns aannam. 'Ugh, jij mag dit gaan betalen hoor!' zei Emmy tegen Ashley.

Ashley rolde met haar ogen en lette op de professor. Ze was druk bezig iets uit te leggen, toen ze haar naam hoorde. 'Ashley Brasser!'

'J-ja mevrouw?' Stotterde ze. De hele klas moest lachen. Ook professor Assenmeer kon haar grijns niet onderdrukken.

'Wat was jij aan het doen?' Assenmeer tuurde over haar bril heen en probeerde streng te blijven. 'N-niks..' 'A-ha!' Assenmeer stak haar vinger omhoog. 'Hoor jij niet te luisteren?'

De bel gaat. 'Jullie huiswerk voor volgende week staat als het goed is in jullie agenda's! En dan nu hup naar de volgende les, goed gewerkt allemaal.' De leerlingen stromen de klas uit en lopen kletsend naar hun volgende les.

Ashley loopt alleen door de gangen. Dan botst ze opeens tegen iemand op. Ze valt en kijkt omhoog, in het bleke, valse gezicht van Draco Malfidus.

'Zo zo, jongedame.' Ashley bloost en probeert langs hem heen te komen, maar ze word tegengehouden door twee mollige jongens. Korzel en Kwast.

Ashley heft snel haar toverstaf. 'Laat me erlangs!' sist ze. Maar Malfidus lijkt hierop voorbereid. 'Expelliarmus!' roept hij.

Ze word met een dreun naar achter geslagen. Ze valt met een klap tegen iemand op. Ashley is duizelig en probeert omhoog te komen. Een hand reikt naar haar uit, maar dan word het zwart voor haar ogen.