Jagers

Carsten

Hoofdstuk 2

Ashley wordt langzaam wakker. De ruimte waar ze is herkent ze als de ziekenzaal van madame Plijster. Snel gaat ze rechtop zitten. 'Tutututut.' zegt madame Plijster en duwt haar zachtjes naar achteren.

'Mevrouwtje Ashley.' Ashley knikt en zakt onderuit. 'Jij' madame Plijster wijst streng naar haar 'Je moet echt nog eventjes rusten.'

Ashley drukte haar hand tegen haar hoofd. 'W-wat is er gebeurd?' vroeg ze met een zwakke stem. 'Hoe lang ben ik hier al?'

'Ach meid' antwoord mevrouw Plijster. 'Je hebt echt een flinke dreun gehad.' Ashley kijkt haar nietswetend aan. 'Meissie, je ligt hier al 3 dagen, een jongen is je komen brengen, echt een aardige knul, hij zei dat...' De rest van haar woorden verdwijnen, het wordt wazig voor Ashleys ogen.

Dagen gaan voorbij. Ashley wordt langzaam wakker omdat er een gewicht op haar bed komt. Langzaam doet ze haar ogen open, en ziet een persoon zitten.

Ze gluurt door haar wimperharen en ziet een jongen. Hij kijkt in een boek. Hij heeft donker haar en lichtblauwe ogen. Ashley opent haar ogen en de jongen kijkt op.

'W-wie ben jij?' vraagt Ashley bijna onhoorbaar. De jongen sluit zijn boek en kijkt haar aan.

'Hey,' antwoord de jongen. Hij grijnst en gaat verder met zijn antwoord. 'Ik heb je hierheen gebracht. Ik dacht; laat ik eens gaan kijken hoe het met haar is. Ik ben je tenslotte niet zomaar vergeten.' Hij lacht. Zijn stem is.. Fijn om naar te luisteren. Zeker nu Ashley kloppende koppijn heeft. Ze lacht terug naar hem en zegt; 'Wat heeft Malfidus met me gedaan?' haar stem klinkt schor.

'Hij deed een simpele maar effectieve spreuk waardoor je naar achteren geblazen werd. De klap was blijkbaar erg hard. Ik ben trouwens Carsten, ik zit bij Ravenklauw. Jij?'

'Ik ben Ashley.' Het klonk alsof ze haar eigen naam voor het eerst hoorde. 'Ik zit bij Griffoendor.' 'Aangenaam.' Zei Carsten met een lach. 'Ik ben blij dat ik je heb kunnen helpen, Ashley, ik hoorde van madame Plijster dat je een paar dagen knock-out hebt gelegen.' Zei hij. Ashley moest lachen bij het woord knock-out en zei; 'Nog bedankt voor het, eh.. tillen.' Ze lachten. 'Graag gedaan hoor.' Carsten grijnsde.

Carsten keek op zijn horloge. 'Oeps, moet naar de volgende les. Zie je later!' Toen rende hij snel de ziekenzaal uit.

'Niet rennen!' Brulde madame Plijster hem na.

Ze liep nog snel even naar Ashley toe, voordat ze in slaap viel.

'Hij is je redder in nood meid, zonder hem lag je nu nog te slapen.' Zei madame Plijster. Ashley lachte en viel in slaap.

Ashley werd wakker van madame Plijster. 'Volgens mij ben je weer beter.' Ashley sprong op. 'Bij klachten wel meteen terugkomen!' Ashley knikte en spurtte weg. 'Niet rennen!' riep madame Plijster nog.

Ashley verminderde haar pas en liep door de vele gangen naar het portretgat van haar afdeling.