Imagines

Real Life Imagine - Dutch

'Kom op J/N. Haal je kont van die bank en ga mee naar school' zegt Ilse, 'Ja J/N, we missen je' voegt Tess er aan toe.

'Maar... maar...' je snikt tussendoor 'hij is op school...'. '"Hij" kan niks doen als wij er bij zijn' zegt Kim die aan de andere kant op de bank zit.

'Oke...' snik je. 'Ik ga mijn gewone kleren van boven halen' zeg je en alle drie de meiden knikken.

Je sjokt naar boven en kleed je ontzettend langzaam om. 'Kan het nog langer duren?' hoor je van beneden komen. Je zucht en doet je riem om. Langzaam loop je weer naar beneden.
De meiden staan klaar met je tas en schoenen en een grote glimlach. 'Eten zit in je tas' zegt Tess. Ilse staat klaar met je jas in haar handen, 'schoenen aan en gaan' zegt Kim.

Je doet je schoenen en jas aan en je loopt naar buiten met je drie vriendinnen. Tess haar moeder zit in de auto te wachten en glimlacht als ze je ziet.

Jullie stappen in en rijden naar school. 'Dankje mam' hoor je Tess zeggen als jullie aankomen bij school.

Elke seconde wordt je meer nerveus, maar weet dat het goed komt met je vriendinnen bij je. Je loopt naast Kim en Ilse en Tess lopen voor jullie de kluizenkelded in. Alles wordt in de kluisjes gedaan en Ilse en Kim beginnen al naar boven te lopen, maar jij blijft staan.

Tess komt naar je toe en slaat haar armen om je heen, 'het komt allemaal goed, laat die asshole lekker zitten'. Je knikt en loopt langzaam mee. Jullie lopen de kantine in en gaan op jullie vaste plek zitten. De eerste bel gaat en je nerveushijd stijgt. Rustig loop je met Tess naast je zijde naar het gymlokaal. Bij het gymlokaal zijn veel ogen op jouw gericht. Tess staat stil en draait jou naar haar toe, zodat je met je rug naar de klas toe staat.

'Je kunt het J/N' zegt ze tegen je en plaatst haar handen op je schouders. Ze kijkt over je schouders en scant de klas. 'Hij...' begint ze, 'wat?' vraag je nieuwsgierig, 'hij is er niet...' zegt ze dan. Je haalt opgelucht adem en draait je dan om. Jullie lopen samen naar Kim en Ilse, 'hij is er niet' zeg je met een soort van glimlach op je gezicht.

Esmee komt aanlopen, 'hey J/N, klopt het dat het uit is tussen jou en Dylan?' vraagt ze. Je hoofd zakt naar beneden. Uit je ooghoek zie je Tess knikken. 'Wat jammer' zegt ze en plaatst haar hand op je schouder. 'Ach ja' fluister je en je haalt je schouders op.

De dag verloopt normaal. Niet zoals je had verwacht, maar wel beter. Na gym hadden jullie Frans en daarna Duits. Daarna kwam een saaie Nederlands les en om 15:10 waren jullie eindelijk uit.

Je wordt van school opgehaald door je zus op de scooter. Jullie rijden samen naar huis en thuis plof je meteen weer op de bank. Uiteindelijk sta je toch even op om een bak ijs uit de vriezer te halen en gaat dan weer zitten.

Je zit super comfortabel onder een warm dekentje ijs te eten als de deurbel gaat. 'J/N doe jij even open!' schreeuwt je zus van boven. Je zucht diep en staat dan toch maar op.

Je opent de deur en ziet daar die gene staan die je nou absoluut NIET wou zien. Dylan. Je wil de deur meteen dicht doen, maar hij stapt naar voren en doet zijn voet er tussen.

'J/N alsjeblieft, het was de grootste fout die ik ooit in mijn leven heb gemaakt' zegt hij als hij langzaam de deur open doet. Je voelt je lichaam verslappen en je voelt verse tranen in je ogen prikken. Je stapt een paar stappen naar achter en zakt dan door je knieën.

Dylan stapt naar binnen en doet de deur dicht. Je slaat je handen voor je ogen en dan laat je alles gaan. Je huilt ontzettend hard. Dan voel je een hand op je schouder. 'J/N, het spijt me zo erg' fluister hij in je oor. Hij wil je een knuffel geven, maar je schud hem van je af. Je kijkt langzaam op en ziet dat er ook tranen in zijn ogen staan.

'Alsjeblieft, geef me nog een kans' zegt hij, je snikt door en schud langzaam je hoofd heen en weer. 'Maar waarom?' fluistert hij, je kijkt naar hem op. Dan ben je ineens boos in plaats van verdrietig.

'Waarom denk je! Je bent een lul!' schreeuw je. De tranen stromen nog steeds over je wangen, maar doen weinig meer. Je hoort voetstappen van de trap af komen en je hoort je zus zeggen: 'wat is hier aan de hand?'. Op de een na laatste trede staat ze stil en ze vormt een 'o' met haar mond. Ze kijkt naar jou en dan weer naar hem. 'Eruit jij!' zegt ze dan.

'Nee! Laat hem blijven!' zeg je boos. 'Ik ben nog niet klaar' voeg je er aan toe. Je staat op en loopt naar de woonkamer terug. Dylan volgt je. Je doet de bak met ijs dicht en legt je deken goed.

Dan draai je je om en geef je Dylan een keiharde klap in zijn gezicht. 'Die was voor het bedriegen' dan sla je met je andere hand tegen zijn andere wang aan 'en die was omdat je gewoon een lul bent'. Je draait je om en kijkt naar je handen, wat heb je zojuist gedaan? Dan draai je weer om en kijkt naar Dylan, zijn wangen gloeien nog steeds rood. 'Die verdiende ik' zegt hij zachtjes. En dan laat je alles in een keer eruit.

'Die verdiende je zeker! Weet je hoe een klere streek je hebt uitgevoerd!? Je hebt mijn hart in duizend stukjes gebroken! En dan nog wel met iemand die ik ken! Je bent een idioot! Ik zal je nooit en te nimmer een tweede kans geven! Je hebt me verraden! Hoe kan ik je ooit weer vertrouwen?' dat laatste zeg je iets minder hard dan de rest.

'Het spijt me' zegt Dylan. 'Vast' zeg je en dan wijs je naar de deur. Hij draait zich om en loopt naar de deur toe. Hij doet de deur open en draait nog een laatste keer om. Hij staat nu voor de deur zoals hij de eerste keer bij jouw huis was. Je pakt de deur vast en smijt hem in zijn gezicht.

Dan zak je weer op de grond en ga je met je rug tegen de deur aan zitten. Je trekt je benen tegen je lichaam aan en slaat je armen om je benen heen. Je legt je hoofd op je knieën en begint langzaam weer te snikken.

Maar wat je niet weet is dan Dylan hetzelfde doet aan de andere kant van de deur.