Concept: Ik schrijf een imagine gebasseerd op een liedje, dat liedje mag je zelf uitkiezen, er moet alleen wel een boodschap of verhaal achter zitten.
Ik hoop dat jullie het wat vinden!
Je zit uit het raam te staren tijdens je laatste les van vandaag. 'J/N? Is er wat?' vraagt Olivia aan je, ze zit naast je tijdens Engels. 'Nee hoor' zeg je en je zucht onopmerkelijk. De hele les lang praat de lerares over wat jullie voor opdrachten gaan krijgen de komende twee jaren. Soms schrijf je iets in je schrift wat zij op het bord schrijft, maar eigenlijk luister je niet echt. Je gedachten zijn maar bij één iemand. Cameron.
De bel gaat en je staat op. Je blik dwaalt af naar Cameron, hij kijkt je even snel aan en kijkt dan weer weg. Hij loopt met zijn vrienden naar buiten en jij doet hetzelfde. Als jullie op de fiets zitten zeg je: 'ik moet even naar de stad, dus ik ga zo rechtdoor', Valérie knikt en jullie zwaaien als jullie wegen schijden. Je gaat de laatste tijd veel te veel naar de stad volgens jouw verhalen. Je gaat helemaal niet naar de stad. Je gaat naar Cameron.
Als je helemaal alleen fietst halen twee jongens je ineens in. Één van de twee is Jack en de andere is Cameron. Zelfs Jack weet niet dat jij en Cameron iets hebben, hij denkt gewoon dat Cameron jou bijles geeft. Op woensdag heeft Jack altijd voetbal training, dat weet je inmiddels wel. Het is elke woensdag hetzelfde: jij fiets alleen naar zijn huis, hij samen met zijn broertje. Zij fietsen iets sneller dus komen eerder aan, als zij thuis komen duurt het tien minuten voordat Jack naar training gaat. Je wacht op de hoek, meestal ongeveer vijf minuten en als Jack weg fietst, fiets jij naar hun huis.
Vandaag is het weer hetzelfde, als je Jack weg ziet fietsen stap je op je fiets en rijd je naar zijn huis. Daar zet je je fiets in de tuin en draait hem op slot. Dan staat Cameron in de deuropening te wachten met een grote glimlach op zijn gezicht. Je glimlacht terug en neemt zijn knuffel aan. Hij stapt naar binnen en je loopt achter hem aan. Zijn huis is bijna jouw tweede huis, dus je hangt gewoon je jas op de kapstok en schopt je schoenen uit.
Cameron loopt voor je de trap op en je volgt. Hij loopt zijn kamer in en ploft neer op zijn bed. Jij doet hetzelfde en gaat warm tegen hem aanliggen. Hij slaat beschermend zijn armen om je heen en geeft je een kusje op je voorhoofd. Je ligt heerlijk met jouw hoofd op zijn borst, maar je denkt en dat komt meestal uit bij jullie relatie. Je zucht diep. Hij kijkt je met opgetrokken wenkbrauwen aan, 'wat is er?' vraagt hij. 'Nou gewoon... Waarom mag niemand het weten?' vraag je en je kijkt recht in zijn heldere blauwe ogen.
Hij zucht ook en kijkt dan weg. 'Hier hebben we het over gehad J/N' zegt hij. 'Ja weet ik, sorry' zeg je dan snel en je legt je hoofd weer terug op zijn borst. Hij speelt met je haar en kijkt naar het plafond. 'Filmpje kijken?' vraagt hij en je knikt. 'Welke?' vraagt hij als hij Netflix opent. Je pakt de afstandsbediening uit zijn hand en scrollt door de lijst met films. Je stopt bij X-men 1. Je kijkt hem aan en hij knikt. Je klikt de film aan en hij begint af te spelen.
De helft van de film kijk je ook echt naar de film, maar de andere helft kijk je naar Cameron. Je bent nu goed naast hem gaan liggen. Af en toe bijt je zachtjes op je lip en laat je lip tussen je tanden door glijden. 'Die lip bijt van je is té schattig' fluistert hij dan ineens zonder zijn ogen van het scherm af te halen. Je bloost maar haalt je ogen niet van die van hem. Dan draait hij zijn hoofd naar jou toe en kijkt hij je recht in je ogen aan.
Die ogen, het was het eerste wat je zag toen je hem de eerste keer zag. Die ogen waren helder en blauw als de hemel, niet normaal eigenlijk. Dan pakt hij je hand vast en begint met zijn duim over de bovenkant te strijken. Hij gaat op zijn zij liggen met een ellenboog onder zijn lichaam. Dan gaat hij rechter op zitten en hangt half over je heen. Je sluit je ogen en langzaam drukt hij zijn lippen op die van jou. Hij hangt nu volledig boven je. Je voelt zijn tong over jouw onderlip en je opent langzaam je mond. Jullie tongen gaan liefdevol langs elkaar. Dan begint hij te tong worstelen, je glimlacht in de kus en vecht terug. Hij wint en trekt terug. Dan legt hij zijn voorhoofd tegen die van jouw. Je kijkt diep in zijn ogen en ziet liefde. Je ziet alleen maar liefde.
Waarom mag niemand het dan weten? vraag je je af. Je laat de gedachte weer wegglijden en drukt jouw lippen weer op de zijne. Dit keer is het meteen een potje tong worstelen, maar na veel geworstel win jij eindelijk een keer. Je trekt terug en grijnst, 'eindelijk een keer gewonnen'. Hij grijnst terug en drukt zijn lippen weer terug op de jouwe. De film loopt nog steeds op de achtergrond en soms hoor je een vage knal. Dit keer wint zijn tong weer en je kijkt hem betreurd aan. Dan geeft hij je een zacht kusje op de neus en fluistert hij: 'sorry'.
Hij gaat weer naast je liggen en je blijft maar naar hem kijken. 'Mag ik je trui aan?' vraag je zachtjes. 'Tuurlijk' fluistert hij terug en trekt meteen zijn trui van zijn hoofd. Zijn sixpack komt er onder vandaan en je kunt even alleen maar staren. Dan trek je je eigen shirt van je hoofd en doet zijn trui aan. De trui is lekker warm en ruikt naar hem. Je glimlacht en gaat half met je hoofd in de trui. Dan werp je een blik op de klok en zie je hoe laat het is. 'Shit!' zeg je, 'ik moet gaan!'. Hij kijkt ook naar de klok en knikt. 'Jammer, je krijgt deze trui niet meer terug' grijns je en je loopt zijn kamer uit. Hij haalt je in, maar loopt dan terug naar zijn kamer. Dan komt hij terug lopen met een vest aan. Hij loopt voor je van de trap en onderaan de trap kijkt hij even naar links. Hij knikt en je loop langs hem heen. Je doet snel je schoenen en je jas aan. 'Ik ga even een rondje lopen!' roept Cameron naar de woonkamer en hij opent de deur. Hij doet zijn schoenen aan en loopt met je mee naar buiten. Als jullie bij jouw fiets staan drukt hij nog een keer zijn lippen op die van jou. Hij duwt je voorzichtig tegen de schuur muur aan en kust je wild. Dan trekt hij weer terug en fluistert in je oor: 'ik ga je missen'. Je kijkt naar beneden en fluistert terug: 'ik jou ook'. Dan haal je je fiets van het slot en stapt op. Op de fiets denk je weer na, waarom? waarom wil hij niet dat iemand het weet?
De volgende morgen doe je alles wat je moet doen. Je staat op, ontbijt, poetst je tanden, fietst naar Ricky, samen fietsen jullie naar Fleur en dan naar school. Op school hebben jullie het eerste uur geschiedenis. Je probeert Cameron zijn blik te vangen, alleen hij kijkt je niet aan. Tijdens geschiedenis kan je je niet concentreren en denk je weer alleen maar aan Cameron en hoe je gister avond in slaap bent gevallen in zijn trui.
YOU ARE READING
Imagines
RandomImagines in all sorts and sizes All fandoms, all situations Ask for something and I'll write it! Open for requests