21ο Μερος

169 14 16
                                    

Την επομενη μερα πηγα στην RETO να ζητησω μια μικρη αδεια για διακοπες
..- δεν καταλαβαινω γιατι θες αδεια ..αλλα και να θες πρωτα θα μας φερεις το κεφαλι του Ακη και μετα
Λ-δεν νομιζω οτι μπορω..
..-γιατι?
Λ-..........
...-σου ξανα ηρθαν τα συναισθηματα???
Λ- οχι φυσικα
Επρεπε να πω ψεμματα γιατι αμα το καταλαβαιναν θα τον σκοτωναν εκεινοι..και δεν θα το αντεξω
..-τοτε?
Λ- τιποτα θα σας το φερω και μετα θα παρω αδεια
..-τωρα τα λες καλα το βραδυ τον θελω πηγαινε τωρα.
Το βλεμα του ηταν σκληρο και παγωμενο. Δεν τον ειχα δει ποτε να γελαει πραγματικα..παντα μουντος ηταν..εφυγα..εκλεισα την πορτα..πηρα μια ανασα επρεπε να φυγουμε πριν μας καταλαβουν. Πηγα στο σπιτι ο Ακης κοιμοταν ακομα τον πλησιασα το φιλησα απαλα..και ξυπνησε με ενα χαμογελο
Α-μωρο μου..καλημερα
Λ-καλημερα αγαπη μου..σηκω πρεπει να φυγουμε σε λιγη ωρα
Α-που να παμε?
Λ-εβγαλα εισητηρια για Ισπανια
Α-γιατι?
Λ-προτειμας να βρεθεις νεκρος?
Α-οχι τωρα σηκωνομαι

Πηγε σπιτι εφτιαξε τα πραγματα του και εγω εκανα το ιδιο..επρεπε να βιαστουμε ο χρονος πιεζε..παρα πολυ και ειχα και ενα τρομερο αγχος και φοβο ταυτοχρονα.

Α-ετοιμη?
Λ- ναιι παμε

Μπηκαμε στο αμαξι και ξεκινησαμε για το αεροδρομια..ο Ακης οδηγουσε γιατι εγω δεν μπορουσα να συγκεντρωθω ..ετρεχε λιγο παραπανω αλλα ενιωθα λιγο πιο ανακουφισμενη. Τελειως θα ημουν οταν θα μπαιναμε στο αεροπλανο και αυτο ειχε ξεκινησει.
Μετα απο 30' λεπτα διεκρινα ενα αυτοκινητο να μας ακολουθει το αναγνωρισα αμεσως ενα μαυρα τζιπ..ηταν της RETO
Λ- Ακηη τρεχαα..
Πατησε το γκαζι αποτομαα..εβαλα ζωνη και κρατηθηκα στριβαμε αποτομα..αλλα το αμαξι δεν το εβαζε ευκολα κατω..μας πλησιαζε..και ο Ακης εφτασε τα 130 χιλιομετρα την ωρα..οι δρομοι ηταν στενοι περασαμε κοκκινα φαναρια διαβασεις στριβαμε ..οπου να ναι..αλλα το μαυρο αυτοκινητο ηταν ακομα πισω..εβλεπα τον Ακη να ειναι ιδρωμενος..κρατιομουν τοσο δυνατα..ειχα αρχισει να φοβαμαι πιο πολυ..οταν αρχισαν οι πυροβολισμοι να πεφτουν
Λ-Ακηη προσεχεεεε
Α- πεσε κατωωωωωω
Ξαπλωσα πιο κατω..εκλεισα και τα αυτια μου..στριψαμε αποτομα..και μπηκαμε σε ενα τουνελ..σε δευτερολεπτα το ειχαμε περασει το τζιπ ομως δεν τα παραταγε..ειχε μεινει λιγο πισω..οχι πολυ..ο Ακης σταματησε το αμαξι με κολια..
Α- παμεε
Πηραμε τα πραγματα μας μπηκαμε απο την πισω εισοδο και αρχισαμε να τρεχουμε..οταν ειδαμε οτι ετρεχαν δυο αντρες με μαυρα και οπλαα..απο πισω μας..
Α-πρεπει να χαθουμε στο πληθος.
Λ-παμεε
Αρχισαμε να τρεχαμε προσπερασαμε..πολυ κοσμο..μπηκαμε μπροστα απο πολλα ατομα..κοιταξα διακριτικα..πισω ακομα μας εψαχναν
Λ-μαλλον μας εχασαν
Α-το ξερω βαλε την κουκουλα σου και μεινε ψυχραιμη θα τα καταφερουμε..υπομονη
Ειχα αρχισει να τρεμω..δεν αντεχα..επρεπε να βιαστουμε..ο Ακης το καταλαβε..με επιασε απο το χερι διακριτικα..τον κοιταξα με κοιταξεμ.και διαβασα στα χειλοι του ενα " σαγαπαω"
Η ψυχη μου για δευτερολεπτα ηρεμησε..δεν ετρεμα αλλο..παρολαυτα η ουρα ακομα ηταν μεγαλη..επρεπε να βιαστουμε οσο εχουμε χρονο..

Παντα να ακολουθεις την καρδια σουOù les histoires vivent. Découvrez maintenant