Basang Sisiw

2 1 0
                                    

savannah's POV

"bkit ka ginabe?"-kuya. nak ng akala ko nalimutan na nya un...alangan nmn na sabihin ko na nakipag halikan ako ng di sinasadya sa isang halvuena...ehh mainit na dugo nyan sa mga halvuena kahit na nung di pa kami naghihiwalay ni dominic...ewan ko ba basta mainit daw ulo nya sa mga halvuena.

"ahh kuya...yang...may ano...kasi...ung"crap.nauutal ako adi buking naagad ako na nag sisinungaling at nag iisip ng kwento...

"okay fine...mukhang di pa nagana ang utak mo sa pag iisip ng kwento kaya di na kita tatanungin.., pero ito ang tandaan mo huh! na dapat walang kinalaman ang mga halvuena sa pag gabi mo ng uwi kung hindi malilintikan ka talaga savannah nicole!"-kuya. kitams sabi sa inyo...may allergy yan sa mga halvuena parang ako...

"oo kuya...pero bakit ba galit ka sa mga halvuena? may ginawa ba sila sayo?"

"basta...wag mona alamin, ang intindihin mo yang pag aaral mo!"-kuya. tssk ayaw nya talaga mag share ng story about sa sarili nya masyado kasi malihim yang si kuya....

"tsk, k.fine...ehh kuya si mom ba nasa bahay?" change the topic na nga lang baka magalit pa yan sakin...

"oo pero tulog na kakahintay sayo!"-kuya. crap panigurado sermon aabutin ko kay mom bukas...

"ehh...hehehe kuya daan mona tayo sa restaurant...gutom nko"

"sa bahay kana kumain"-kuya. hirap nmn nito pakiusapan...bka kasi mahuli pako ni mom pag sa bahay ako kumain adi sermon na agad...

"sge na kuya...ayun O may malapit na restaurant kuya pleaseeee" with matching puppy eyes pa yan huh! ewan ko nalang pag dipa umiffect...

"tsk fine...pero madali lang tayo"-kuya. see...lakas talaga ng karisma ko syempre savannah comia yata too

"yeeey, tnx kuya" sabi ko sabay hug sa kanya pero si kuya nmn ay pumiglas...tsk arte talaga niyakap lang ehh.

"oo na...basta wag mo lang ako yakapin nakakabakla kasi!"-kuya. tearts talaga ni kuya...

"arte mo!! para yakap lang ehh"

"andito na tayo"-kuya. kitams walng pasabe sabe bumaba na agad at dumeretsyo sa loob ng restaurant samantalang ako nandito padin sa kotse ni di man lamang ako pinagbuksan ng pinto tsk...hindi talaga yan gentleman

pag pasok ko sa loob ng restaurant nandun na si kuya nakaupo at may kung anong kinakalikot sa phone nya...tsk napaka un reasonable at selfish talaga nya...

"hoy lalakeng asungot!" sigaw ko kay kuya kaya napatingala nmn sya...

"umorder kana"-kuya. tsk...

"k..ikaw ba?" syempre pasin ako sa kanya kuya ko yan ehh...

"kumain nko kanina...kaya ikaw nlang"-kuya. tsk ni di manlamang lumingon sakin...

**********
kinabukasan

argg...umaga na kailangan ko ng bumangon baka malate pako ehh...mahirap na...

kaya tumayo nko at nangligo na...pagbaba ko asusuall nandun na si mom then-- himala si kuya ang aga gumising ni kuya...maasar nga...

"WOW kuya hah! aga mo gumising ahh...talaga nmng nagbabagong buhay kana!" hahaha...

"ang ganda nmn nang bati mo!"-kuya. nga pala...hihihi

"sorry nmn...by the way good morning mom bad morning kuya asungot...o ayan binati na kita"

"bahala ka...mom una nako ang pangit na kasi ng umaga ko matapos syang--" -kuya. tinakpan kona agad ang bibig ni kuya baka kasi kung ano pa ang sabihin...

"kuya ano ba *pabulong*"

"sge mom alis nko...dba pagagalitan mo pa si annah kasi late na sya umuwi kagabe"-kuya.nakakainis si kuya pinaalala pa nya un kay mom...

hayy salamat nakaalis na din ang asungot...wait....teka kotse ko ba un aba bat gagamitin ni kuya kotse ko

"mom, bat gamit ni kuya kotse ko pano ako makakapasok?"talaga nmn oh mukhang maglalakad yata ako nito...

"sabi nya mag lalakad ka daw para ma excersice ka nmn daw"-mom. nmn ni di ko nga kayang lakadin mula bahay papuntang school ang layo kaya ng school sa bahay namin.

"but mom ang layo kaya ng school atsyka di ba may kotse nmn si kuya bat kayo pumayag?"

"kilala mo nmn kuya mo hindi ako makakahindi dun!"-mom. tsk nga pala favorite nga pala sya ni mommy...

"sya nga pala annah bat ka late na umuwi kagabe?"-mom. patay ano bang magandang dahilan...

"nku mom late na pala ako ehh mag lalakad pako kaya mamaya nalang" yes buti nalang nagana utak ko ngaun...

"anong late na maaga pa nga oh"-mom. buti nalang nakalabas nko ng bahay...

nku pano nkaya ako nito ang kawawa kong paa...

*pipiipppp* (tunog po yan ng busina ng sasakyan)

"ay first kiss!"anak ng sino batong lokong to sa tabi na nga ako naglalakad bumusina pa...

"so hanggang ngaun di mo padin malimutan kiss ko sayo tsk...first kiss mo ba ako?"teka ito ung lalakeng nabangga ko tas binangga ako tapos ung hinalikan ako...

"ano nmn pakialam mo dun hah!aber!"

ano nga bang pangalan nito si....si...ano...yang.....ayun natandaan kona...si....tsk pangalan nito

"papasok kana diba halikan sumabay kana"asa nmn syang sasabay ako sa kanya...

"thanks nalang pero baka kasi may balak ka pang masama sakin!"

"tsk...wag kang mag alala hindi ikaw ung mga tipo kong babae"as if nmn sya ung tipo kong lalake...ewww

makapag lakad na nga lang bad mood na nga ako dahil kay kuya tapos dadagdag patong mokong nato tsk...

"alam mo ang arte mo ikaw na nga yang sinasabay ko ayaw mo pa...alam mo ba kung gaano pa kalayo ang school dito?!" bahala sya di nmn ako bobo para di un malaman

"hindi ako sasabay sayo atsyaka ni di nga kita kilala!"

"diba nakapagpakilala na ako sayo!I'am kyle, kyle halvuena" ahh un nga pala ung namr nya...wait ...teka...halvuena, nku kailangan ko nang lumayo sa lalakeng to...

"wala akong pake kahit anong pangalan mo basta hindi ako sasabay sayo at umalis kana" sigaw ko sa kanya

"bahala ka ikaw na nga tong sinasabay"-kyle. sabi nito at saka pinaharurot ang sasakyan nya.

what!the fuck! arrgg! pinatalsikan nya lang naman ako ng putik at ngaun ay basang basa nako!

"humanda ka talaga sakin halvuena!!" sigaw ko.dahil nanggigil ako sa lintik na lalakeng un!

"ay sorry po" hinging paumanhin ko, kasi naman nakaagaw na ako ng atensyon sa ibang tao dahil sa pag sigaw ko! pero masisi nyo ba ako, kung paliguan ako nun ng putik!

mukha na talaga ako nito na basang sisiw na iniwan ng nanay, baka mapagkamalan pako nito na pulubi pag nagkataon!

makauwi na nga lang! di na din naman ako makakapasok eh!

THE GAME OF LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon