Biliyor musun ayrılık bize çok yakıştı.
Sen kader diyip güldün,
Ben keder diyip üzüldüm.
Yakanda güller açan bir papyon,
Yakamda ise soluk mavi bir mendil.
Ne de güzel değil mi.
Biliyor musun ayrılık bize çok yakıştı.
Sen palavra bir eli tuttun,
Ben gazeteye sardığım yetmişliği.
Aklında sahte bir gülücük,
Aklımda ise gözlerin.
Ne de güzel değil mi.
Biliyor musun ayrılık bize çok yakıştı.
Sen sevinçten,
Ben sensizlikten ağlıyorum.
Yüzünde samimi bir tebessüm var,
Yüzümde ise acı ve sahte.
Sensizliğe inat eder gibi...
Ne de güzel değil mi.
Biliyor musun ayrılık bize çok yakıştı.
Sen güle güle gidiyorsun,
Ben ağlaya ağlaya bekliyorum.
Kulağına düğün şarkıları fısıldıyor,
Kulağıma ise ölüm.
Ne de güzel değil mi.
Ümran kardeşime ithaf edilmiştir.
