Köşebaşında fötr şapkalı bir amca,
Soluk gri ceketi yıllara kafa tutuyor.
Kabataslak ütülenmiş beyaz gömleği
Ve ;
Elinde sahibine bekleyen
Renksiz güller.
Hangi duraktır?
Hangi semttir?
Hangi bilinmez yoldur?
Kimedir bu bekleyiş?
Herşeyi bilen fakat lâl olan
Rensiz güller.
Kaçıncı yalandır bu bilinmez.
Keman sesinden duyulan o haz verir
Cesareti.
Ve ;
Dikeni olmadan ölüme yürümez
Renksiz güller.
Uzun uzun satırlara dökmek
Fikrimdekileri bir nedenin yüzüne.
Sonrada kırmak gelir kalemimi harfiyle
Ve ;
Acizliğimi vurur yüzüme
Rensiz güller.
Her nefesin durdurak bilmeyen
Sonsuz inlemesi dağları delen
Özlemimden sayıklar da durur.
Ve ;
Nihayet verir pekâlâ bir sesle
Rensiz güller.
Sahi ya o fötr şapkalı amcaya ne oldu?
Beklediği kadın geldi mi dersin?
Gelseydi eskitmezdi o ceketi,gömleği...
Ve ;
Anlaşılıyor isminin neden olduğu
Rensiz güller.
