The heart wants what it wants ...

Changes

Kinabukasan

Chan's Pov

"Sht. Sorry kyung, anong ginawa ko kagabi?"

"Wala. Mag-umagahan ka na, may duty pa tayo mamaya."

"Duty?"

"Oo, sa isang bahay. Dali para maka-uwi ka na. Biglaan nga e."

"Okay," kumain na nga ako tas hinatid na ako ni kyung.

"I'll pick you up at 7 pm."

"H-ha?"

"Basta." Umalis na siya, hala ang weird talaga nun.

Nag-ayos na nga ako, sakto 6:00 pm na isang oras lang ang preparation. Natapos din ako agad, meron na din si kyung.

"Good. Tara?" Pumasok na ako sa kotse niya. Hindi ko alam kung saan kami papunta. Ang dilim ng daanan, saan naman kayang bahay kami mag-duduty? First time to ah?

"Baba na." Pagkababa ko, hinila ako ni kyung.

"Hala, ang dilim naman e!"

"Manahimik ka nalang."

Pagkarating namin sa may gate ng bahay, nagsi-ilawan na paligid. Ang ganda, napanganga nalang ako.

Nag-smile si kyung at hinila ako paloob ng bahay.

Nagsi-ilawan rin at may paparating na mga tao na may dalang cake.

Nakilala ko agad sila, mga kablockmate namin. Mga teachers, sila lola at si Mama?

Napa-luha nalang din ako ng diko namamalayan. Biglang lumapit si mama saken,

"Happy birthday anak." I hugged her tight.

"Thank you ma."

"Say thanks to kyung, this set up was his all idea."

"Haha. Advance welcome, you deserve this chan." Napa-hug at halik ko sa pisngi ni kyung.

"You made this house alive again. Thank you." Naalala ko na tong bahay na to, dito nag-simula at nag-tapos sila mama at papa.

"Okay so let's celebrate!" Ang daming pagkain.

Nag-saya kami, first time ko to lahat. Ang saya-saya ko, hanggang sa napagod na lahat at kami nalang ni kyung natirang gising. Nag-punta kami sa may swing.

"Kyung." Tumingin siya saken.

"You made my dream happen."

"Haha arte neto, pero seryoso nga. You really deserve happiness chan. You really do."

"Asus lika nga dito, pa-hug." Ako na lumapit kase ayaw niya. Sumandal nalang ako sa shoulder niya.

"Alam mo yung pond na yun? Dun din nagpropose si papa kay mama."

"Ha? Doon?"

"Oo, kaya alam ko lugar na yun e. Romantic pond haha, ang korny diba? Pero doon nag-simula ang lahat na sana hindi nalang nangyari."

"Tss, anong hindi nangyare? Eh di ayaw mong nabuhay ka? Baliw. You mean so much to many people so don't think like that. God made you for a reason,"

"Rason para magpa-saya ng iba. Rason para magpakatanga, ganyan mga naiisip ko noon. But now, nabuo na ako kase okay na kami ni mama okay lang kahit wala si papa. Never naman akong nag-assume na babalik pa siya e."

"Atleast nabuo ka na,"

"At dahil sa'yo yun kwags."

"Haha nubayan! Kwags parin?"