The heart wants what it wants ...

Distress

"Ano bes? Kinausap ka ba ng dad mo?"

"Nope, why would he? He doesn't even know me."

"Hmm yan ka na naman sa pag-eenglish mo e."

"Haha bes, you know me right? The moment you discuss about my father that is the time that I will get angry ... and spoke english language all over. So if you don't want me to be like this then don't speak about him again. Ok?"

"O-ok! Ok. Haha ok!" Napatawa nalang ako at binatukan siya. Papunta na kami sa canteen. Napansin ko na biglang napatigil si bes, sinundan ko tinitignan ng mga mata niya.

Then it broke me again,

I see them with a pure smiling faces, he is so unfair ... very unfair. I wish we could be like that, as one ... as a family.

Kelan pa? :(

"B-best, umiiyak ka." Hinawakan ko pisngi ko, oo nga. Tumakbo na agad ako papuntang cr at dun umiyak.

"Best,"

"K-kahit pala, sabihin kong wala akong pake kay papa hindi ko pa din maiwasang masaktan k-kase ... siya ang saya-saya niya, kahit w-wala kami kase m-meron na sila. *hik* ang sakit bes, ang sakit." Niyakap niya ako sabay haplos sa likod ko.

Matapos kong tumahan, nag-punta na siya sa next class ako naman pauwi na. Letche, ambigat padin ng dibdib ko.

Nag-simula na nga akong nag-lakad, ng may bumusina saken. Teka? Bakit parang kinabahan yata ako?

Dugdugdugdug ...

Di pa din ako humaharap,

"Anak," a-anak? A-ANAK? pagkaharap ko, nakita ko siya naka-ngiti. Yun bang parang walang nangyare? Tss anak pa din pala niya ako? Kakagulat. Tinaasan ko lang siya ng kilay,

"Do you want me to drive you home? Kami nalang ni niks nasa kotse." In a sweet voice, fuck.

Naiiyak nako, I don't know what to say. Bigla namang umulan, lumuob naman siya at kumuha ng payong at pinayungan ako. Letche, huminga ako ng malalim at lumayo konte sakanya.

"Would you please stop acting as if you really care for me? Tss it's not funny ok? You want to drive me home? Or drive my feelings again so my hatred for you will just flew away and forget everything that happened?!"

"Anak..."

"Just don't mind me! I'm okay," tapos tumalikod nako at nagpa-basa sa ulan. Di man lang niya ako hinabol.

"Dad let's go!" Sigaw ni niks, wala e nag-tawag na yung precious daughter niya. Who the hell cares?! -_- psh.

Nung nakauwi ako, nagsi-panic silang lahat especially lola.

"Iha what happened? Get some towels for her now!" Utos niya, pinaupo niya ako agad.

"Lola, I s-saw D-dad..." and my tears started to fall again. Niyakap naman niya ako agad.

"Shhh..." matapos akong nag-palit, pinagpahinga na nila ako.

Sana panaginip nalang 'yun,