Kaldığımız yerden devam.
Multimedia:Eylül ve Damla'nın arabada dinlediği şarkı.
___
Hala gözlerimizin içine bakıyorduk. İlk defa gözlerine bu kadar yakın bakıyordum. Ama bana acırmış gibi bir hali vardı. Genellikle onun duygularını gözlerinden anlayamazdım. Cünkü duygularıni dısarı yansıtan birisi deyildi. Ben bunları düşünürken dudağımdan birisi öpüyordu. Evet Güney beni öpmüştü.
İlk başta biraz karşılık verdim ama sonra kendi kendime 'sen ne yapıyorsun' diyince geri çekildim.
Güney neye uğradığına şaşırmış gibi bana bakaken suratına bir tokat attım. Bu sefer gerçekten şaşırmıştı.
Ben Güney'e bir iki saniye bakıp hızlıca çantamı alıp koşarak bahçeye çıktım. Sınıftan çıkarken ağlamaya başladığım için Güney bir iki saniye sonra arkamdan koşturmaya başlamıştı ama beni yaklayamamıştı. O sinirle direkmen arabama bindim ve hızlıca okuldan gitmeye başladım. Hemen benim ardımda tabi ki Güney vardı. Beni çok merak etmiş ki takip ediyor. Merak ediyosan öpmiyecektin canısı. Neyse araba dayken şarkı dinlemek her zaman moralimi düzeltmiştir. Bende radyodan muzik açmıştım. Ama muzik iyileştireceği yerden daha çok maralimi bozup daha hızlı sürmeme neden oluyordu.
Arkamdan ben hızlandıkça korna sesleri geliyordu. Bu korna sesleri Güney'in arabasından geliyordu. Ama ben bunu takmayıp daha da hızlanmaya başladım. En son iki yüz e gelmişti arabanın gücü. Ve bir dönemeçte dönemeyip kaza yapmıştım. Birden yanımda Güney'i gördüm. "Damla dayan" diyordu benim yanağımdan okşarken. En son duyduğum şey onun ambulansı arayıp haber verdikten sonra "Damlaa" diye bana bağırmasıydı. Çünkü artık kendimi tutamayıp bayılmıştım.
Güney'in ağzından:
Evet onu öpmüştüm. Çünkü onu çocukluktan beri seviyordum ama onun farkında değildi. Hatta çocukluk arkadaşı olduğumuzu bile hatırlamıyordu. Onu öptükten sonra bana tokat atıp sınıftan koşarak çıktı. Ben de onun arkasından çıktım ama yakalayamadım. En son gördüğümde ise arabasına binmiş ve hızlı bir şekilds gidiyordu. Ben de hemen arabama atlayıp onu takip ettim. Korna bastım durması için ama nafile durmadı. Durmak yerine daha da hızlandı ve sonra pat diye ses geldi evet Damla kaza yapmıştı. Hemen onun yanına gittim. Yanağını okşadım ve bir iki cümle söyledim. Duyuyor gibiydi o sırada ambulansı aradım. Telefonu kapatınca Damla bayılmıştı. Ben ise sadece "Damlaa" diye bağırdım.
On dakika sonra ambulans gelmişti. Hastaneye gidiyorduk. Tabi onu o pert olmuş arabadan çıkartmak zor oldu. Ama en sonunda cıkartmış ve hastaneye gidiyorduk. Bende ambulansa binmiştim. Damla'yı yanlız bırakamazdım. Bırakmıyacaktım. Onun iyi olacağını düşünürken bir görevlinin "kalp atışları durmaya başladı" demsiyle gözümden bir damla yaş aktı. Ben bağırmaya başlamıştım. "Hayır. O ölemez. Sizin işiniz ne onu kurtarmak mı öldüğünü haber vermek mi? Onu kurtaracaksınız" diye bağırmıştım görevlilere. Diğer göverli "Bey efendi lütfen sakin olun." diyince kendimi sakinleştirmeye çalıştım.
En sonunda hastaneye gelince kapının önüne çıkan doktor "Ameliyathane yi hazırlayın" diyince gözümden bir damla daha yaş geldi. Hemen ameliyathaneye götürdüler Damla'yı. Ben ise o giderken "İyileşiceksin Damla" demiştim ve ameliyathaneye girmişti. Telefonunda en yakın arkadaşı Eylül'ü aradım ve aceleyle telefonu kapttı ve hastaneye gelmek üzere yola çıktı. Ben bu olaydan sonra kendimi iyi hissetmiyordum bir sandalyeye oturacakken yere düştüm ve gözlerim kapanmaya başladı. Bir tane hemşire yanıma gelip "Bey efendi iyimi..."
Damla'nın ağzından :
"Anne tamam iyiyim merak etme" diyip duruyordum anneme. Annem ise hala "iyi misin kızım" diyip duruyordu. Ondan önce ben nasıl uyandım acep? Doktorlar çok büyük bir ameliyat geçirdiğimi söyleyip duruyordu. Aman banane hayattayım ya yeter o bana. Bi 24 saat felen uyumuşum. Ondan sonra gözlerimi açmaya başladım. İlk duyduğum ses "hepsi senin suçun. Senin yüzünden kızım hastanede" diye bağırmasıyla annem oldu. Tabi babama bağıriyordu.
Sonra Eylül sevinçli bir şekilde gözünü açtı diye bağırması ise ikinci duyuşumdu. Ben uyandığımda etrafa tip tip bakıyorum. Kilişe sözler 'ben nerdeyim? Burası neresi?' derken kaza yaptığım aklıma geldi. Arabamm! Arabam pert olmuştur gitti arabam. Normal insanlar hayatı kurtuldi diye sevinirken ben ise arabam gitti diye üzülmüştüm. Neyse annemgil yenisini alırlar. En son hatırladığım şey ise kaza yaptıktan sonra Güney'in yanıma gelmesi ve "Damlaa" diye bağırmasıydı. Cidden Güney nerde derken içeriye birsi girdi. Hani oluyoya su dolu poşeti asıolar boruya. Ha işte onunla girdi içeri. Benim gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Kendim yerine onu düşünüyordum. Ve ağzımdan bir soru çıktı. "Güney iyi misin?"
___
Nasıl buldunuz?
