Suçlamıyorum seni bana dönmediğin için.Aksine iyiki gelmedin.Varlığın nasılda almış aklımı meğer,nasılda görmemişim gerçekleri ve de hayatı...
Varlığın diyorum, aslında yokluğun olacak tı o.Hiç olmadın ki sen ,hiç gelmedin,hiç sevmedin ki beni.
Hangi varlık ki bu böyle?
Çok dostum,bir çok arkadaşım varmış benim meğer.Hepside yokluğunu anlatmış bana,varlığın yani yokluğun sağır ve kör etmiş beni.
Çıkar yolu yok sandım,sağ olmasada sakat çıktım,unutmadım alıştım.Yüreğime oturan kelimelerin büyüsü bozuldu zamanla,şarkılar artık yakmıyor canımı, hatta hatırlamaktan öteye gitmiyorum.
Gülerek bakıyorum geçmişe,hiç anlamamışım meğer...Bana verilen umutları paramparça edip7 yokluğuna sarılmışım.
İyiki gelmedin,gelmiş olsaydın inanıyor olacaktım hala yalanlara ve de masallara.Bütün hayatımın temelini üstüne kurup enkaz altında ven kalacaktım tek başıma.
Herkese karşı savunuyor olacaktım seni hala.Kıracaktım onca insanı boş yere, Gözümün kör olduğu boşlukta savrulacak dibe vuracaktım.
Geç de olsa anlıyorum ve görüyorum gerçekleri.Belkide kazanan ben değil ama kaybeden sen oldun.
Şimdi yeni bir aşkata kör olana kadar, görücem tüm gerçekleri.
İYİ Kİ GELMEDİN...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HiÇ GELMEYECEK OLANA
RomantizmSenin için yapabileceklerimi sınırını bulduğumda sana çeyrek kala kendimden ise çok geçmiştim.Bu yüzden geri dönemem artık ama sanada gelemem bu benim arafım işte tam ortada seninle benim aramda kalmak.
