İNANMIYORUM!

93 5 0
                                    

Selinden
Ve alarm sesi,penceremdemden içeriye giren günün ilk ışıkları.Hemen kalktım elimi yüzümü yıkadım.Kıyafet dolabımı açtım ve okul kıyafetlerimi aldım.Giydim ayağıma da oxford ayakkabılarımı gidim saçlarımıda maşayla hafif dalgalandırdım ,biraz parlatıcı ve rimel sürdüm ,çantamıda tek koluma taktım ve işte hazırdım son kez kendime baktım ve aşağı indim sevgi tezye kahvaltımı hazırlamıştı.Sevgi teyzeyi çok severdim bana annemden bile yakın olmuştur hep her şeyimi bilir saçlarımı bile o tarardı en sevdiğim yemeği ,en sevdiğim parfümümü bile bilirdi çokta güzel yemek yapardı.

"Günaydın sevgi teyzeciğim"

Deyip yanağına minik bir buse kondurdum.

"Günaydın kara kızım"

Sevgi teyze bana hep böyle hitap ederdi.

"Sabah sabah döktürmüşsün yine"

"Senin için hadi sütünü soğutma da otur"

"Ya sevgi teyze şu sütü içmesem"

Diyerek sofraya oturdum.

"Ne demek süt içmesem olmaz öyle şey süt iç ki zihnin açılsın kız hem boyun uzamaz sonra burnunu tıka öyle iç"

"Yaa"

"Hadi hadi okula geç kalacaksın"

Sevgi teyzeyi kırmamak adına sütümü içtim bir kaç bir şey yedikten sonra sofradan kalktım sevgi teyze de arkamdan geldi.
"Hadi benim kara kızım Allah zihin. Açıklığı versin öğretmenlerini iyi dinle emi kuzum"

Deyip beni yanağımdan öptü ben de onu öptüm.

"Tamam sevgi teyzeciğim sen merak etme"

Kapının önünde şoförümüz rıfkı ağabey bekliyordu.Rıfkı ağabey Sevgi teyze gibi kendimi bildim bileli bizim şoförümüzdü çok sıcakkanlı biridir Rıfkı ağabey aynı zaman da çok sevecendir arabanın kapısını açarken

"Günaydın Selinciğim"

"Günaydın Rıfkı ağabey"

Arabaya bindim ve okula geldik.Arabadan indim ve yürümeye başladım bu kadar sıkıcı ve yalnız geçen bir yaz tatilinden sonra okulu özlemiştim.Aslında bu kadar sıkıcı geçmezdi tatillerim abim varken yaz boyunca gezerdik beraber o gidince bende gitmiyorum. Tek başıma ne yapacağım ki bu düşüncelere dalmışken okulun kapısına varmıştım.Sonra bizimkilerin sesleri geldi hemen yanıma gelip Sarıldılar. Bizimkiler dediğim Tuğçe ,Emre ,Can ve Ece.Hepsini çocukluktan beri tanırım beraber büyüdük sayılır yaz boyunca tatilde olduklarından görüşememiştik.

Tuğçe:
"Ay ne kadar da özlemişim sizi"

Teker teker hepsine dağıldıktan sonra sınıfa doğru yürümeye başladık.

Emre:
"Nerelerdesin kızım sen ne arıyorsun ne soruyorsun."

Burukça gülümsedim Emre'ye.

Can:
"Of yine açıldı şu okul ya hiç çekilmez şimdi"

Ece:
"Sana kalsa hiç gelmeyeceksin okula"

Can:
"Kızım gelemiyorum ben böyle şeylere dersmiş,ödev falan kızlar olmasa hiç gelmem"

Sınıfa gelmiştik her zaman ki düzenimizde oturduk .Emre ve ben hep beraber otururduk. Emre çok konuşmayı sevmezdi çalışkandır.Ayrıca çokta yakışıklıdır kızlar onunla konuşmak için can atar ama o sadece ders çalışır.

Ece ve Tuğçe 'de arka sıramıza otururlar ikisi hep dedikodu yapar okuldaki herşey onlardan sorulur.
İkisi de sınıfımıza geçen sene gelen Mert ve Ediz'den hoşlanıyorlar.Ama malesef hala tavlayamadılar.

SEVIMSIZ VE UKALAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin