SEVIMSIZ VE UKALA

ABİMİN BAHÇESİ

"Sen ... Sen bunu nereden buldun?"

"Bizim Ayşe teyze var ya o verdi al sana hediyem olsun dedi"

"Ayşe teyze kim ya?"

"Allahımm ya nereden bulucam abimin odasından buldum"

"Içine baktın mı?"

"Yani Berk abicim senin bugün asalaklığın üstünde"

"Hala hiç değişmedin biliyorum söylemene gerek yok"

"Gerizekalı"diye mırıldandım.
Allahtan duymamıştı salak.
Küçükkende böyleydi.

"Off seninle uğraşamayacağım burda bahsi geçen kız tam olarak kim yani nerede yaşıyor"

Kutuyu elime tutuşturdu ve önden yürümeye başladı.
Bende arkasından.

"Şimdi izmire taşındı.Burada değil üç yıl önce o da abinle gitti."

"Nasıl abimle gitti?"

"Yani"
Dedi bana dönerek.

"O da artık ölü gibi yaşıyor yani son gördüğümde öyleydi sadece yaşamak için yaşıyor"

"Onu nasıl bulabilirim?" dedim şirince sırıtmaya çalışarak.

"Bu ışlere burnunu sokma yer cücesi"

" hahayt ben miyim yer cücesi pis ukala şey"

"Seninle uğraşamıycam sevimsiz" deyip hızlı adımlarla yanimdan uzaklaştı bende oyle apışıp kaldım.

Sınıfa doğru yol aldımdengesiz bu cocuk yemin ederim dengesiz ya salak.

"Günaydın" dedi can elimi omzuma atıp.

"Günaydında sen hayırdır böyle sabah sabah günaydın demeler filan"

"Ne olacak kanka ya sende hayır günaydın demek suç desek yine suç" elini sinirle omzumdan çektigidip yerine oturdu.

İki kolunu sıraya koyup yayılan Emrsye elimle noluyo dedim.o da bosver sen onu deyip yanını gösterdi gidip oturdum bu çocuğu bazen anlayamıyorum cidden hayır özel gününde mi diyeceğim ama öyle bir ihtimalde yok.

"Oo naber gençlik"deyip masamıza oturdu.

"İyidir senden?"

"Iyi"dedi oflayarak.

"Noldu sen niye böyle dertlisin yine?"

"Sorma emre ya bizimkiler yine kavga ettiler"

"Hadi ya" ecenin ailesi sorunlu bir aileydi cok zenginlerdii ancak annesiyle babasının birbirini çok sevmelerine rağmen şu son 2 yıldır habire kavga ediyorlar.Ece babasının hayatında başka birinin olduğunu düsünüyor ama bilmiyorum yani sinan amacada Allahı var şimdi karizmatik adam ama ahsen teyzeninde ondan kalır yanı yok yani.

"Boşver sıkma tatlı canını"deyip omzuna dokundum oda burukça gülümsedi.

"Ayyayy belim koptuu ay gebericem ben ya valla öldürün siz beni vurun ya gebertin boğun siz beni"

"Noldu tuğce.kızım ne bu halin ya?"

Tuğçe belini ovalarken sırasına oturdu.

"Merdivenlerden yuvarlandım nolucak ya hem de şu yeni gelen çocukların önünde"

Kafasıyla gösterdiği yere baktım Berk ABİ ve klişe iste tayfası hayır tek gelsen ne olur iki kisi gezsen ne olur bu ne böyle FBI ajanları gibi be.Bunlarıda tanıyorum küçükken bizim bahçeye gelip top oynarlardı.Vay be bayağı yakışıklı olmuş bunlar kü'ükkende böylediler simdi haklarını yiyemem ama benim favorim tabiki berkti.

Siyah deri ceketli simsiyah gözleri olan Altuğu tanımamak mümkünmü hala soğuk duruyor böyle buz gibi ama içinin öyle olmadığını biliyorum.

Deniz tıpkı adı gibi masmavi gözlerini unutmak mümkünmü saçları daha mı sarı olmuş onun hala sevecen neşeli abimle çok iyi anlaşırdı düşürkem kendi kendi kendime tebessüm ettim.

Ve beyaz çocuk Selim onu hep vampire benzetirdim benim en iyi anlaştığım. Yemyeşil gözleri var hep kötü gözükmeye calışır amaöyle merhametlidir ki.Tambir araba sevdalısıdır gerçi bütün grup öylede abimde öyleydi.

Tamam hepsi havalıydı ama yekta ovv çok fazla esmer en sevdiğim baya bir kendini beğenmiş bu çocuk güneş gözlüklerine dokunda gör gözlüğünün üstüne oturdum diye beni havuza atan.

Vee ders matematik hiçbirşey anlamadığım için uyudum.

Uyandığımda son dersti zaten hemen eve gitmeliydim önemli bir işim var çünkü.

Eve gelip hemen idama gittim hızlıca üzerime rahat birşeyler giyip saçımıda topuz yaptım ve bahçeye indim abimin bahçesi.

O öldüğünden beri bu bahçeye adımımı atmadım çok güzel çiçekler yetiştirirdi burada onları çok severdi helede papatyaları onlarınçok narin olduğunu söylerdi solmuş papatyaların yanına çömeldim en son onun elimi değmişti onlara o gibi kokuyorlardı aynı çok güel eşsiz solmuş papatya kokar mı demeyin sadece bu papatyalar değil bu bahçe o kokuyordu bu bahçeyi onun yaptığı gibi yapmalıydım hayat dolu olmalıydı yine kelebekler uğramalıydı kuşlar ötüşmeliydi onun adını fısıldamalıydım onlara abim en çok buna üzülüyordur eminim.Hemen malzemelerininin yanına gidip onun eldivenlerini taktım önce gübre döktüm topraklarına suladım hepsini ilaçladım tek tek o kadar çoktular ki işimi bitirdiğimde saat gecenin 3 'ü olmuştu elimin tersiyle terimi sildim onlar geri dönücekti abim belki dönmezdi ama onlar dönerdi.
Saçlarım dağılmış her yerim toprak olmuştu sonra ordan bana gülümseyen aabimi gördüm sanki o yöne doğru gitmeye başladım ben gittikçe o uzaklaşıyordu sonra gözden kayboldu artık emindim o böyle mutlu oluyordu