Ostatnia lekcja. Powinnam się cieszyć, prawda? Niezupełnie, bo potem mam korepetycje ze Styles'em... DZWONEK. Ugh. Niechętnie spakowałam książki do torby i skierowałam się do sali od matematycznej. Gdy do niej weszłam, ujrzałam siedzącego w ławce Harry'ego.
-Cześć.*Powiedziałam szybko i usiadłam naprzeciwko niego.
-Um, hej. To może zaczniemy od sprawdzenia, czego nie umiesz, a co umiesz.- Uśmiechnął się lekko i podsunął mi kartkę z przykładami.
Rozwiązałam wszystkie, tyle, że każdy źle. Na szczęście Harry był wyrozumiały i wszystko mi wytłumaczył. Przyznaję, robił to bardzo dobrze i zrozumiale. Był najlepszym nauczycielem jakiego miałam. Wiedział, że mam problem i starał się być miły i uprzejmy.
-To by było na tyle. Tu masz zadania na za tydzień.-Uśmiechnął się i podał i arkusz ćwiczeń.-gdybyś miała jakiś problem z rozwiązaniem, możesz do mnie przyjść.-Dodał z uśmiechem. Jego uśmiech, to zdecydowanie moja słabość.
-Dzięki.-odparłam, zarzucając torbę na ramię i wyszłam z klasy.
Nagle poczułam czyjąś dłoń na swoim ramieniu.
-Hope?-to był Hazz.
-O, coś się stało?
-Odprowadzić cię do domu?-Jego pytanie zaskoczyło mnie.
-Jeśli chcesz.-wzruszyłam ramionami i szłam obok niego.
Połowa drogi minęła nam w ciszy, gdy nagle odezwałam się:
-Jakie są twoje zainteresowania?
Chłopak przez dłuższa chwilę nie odzywał się. Uraziłam go?
*Serio pytasz? Wiem, że masz problemy z matematyką, ale nie sądziłem, że logiczne myślenie też sprawia ci trudności...
-Jeśli nie chciałeś gadać, trzeba było mnie nie odprowadzać. Nikt ci nie kazał.-uśmiechnęłam się sztucznie, przyśpieszyłam kroku i ruszyłam w stronę domu.
O co mu chodziło? Powiedziałam coś źle? Może stwierdził, że jego hobby jest zbyt oczywiste. Tak, chodzi mi o matmę, chemię, fizę itd... Chciałam przerwać niezręczną ciszę. tyle. W sumie teraz nie dziwię się, że nie ma przyjaciół...
------------------------------------------------------------------------------
Gwiazdkujcie :))
