Chapter 6
Sablay talaga ako .. hmmmm, yung chocolate kasi na ibibigay ko kay Stephen ayon naiwan sa akin. Hindi ko naalalang ibigay nung umalis na siya, naalala ko na alng nung nakaalis na siya. Kulang na lang habolin ko yung bus nun para lang maibigay ko kay Stephen yun. ahahaha ..
Gabi na, magkatext na lang kami ni Stephen, pero paulit ulit sa utak ko yung flashback nung nangyari kanina. Napapapikit na talaga ako kapag naaalala ko yung time na yun sabay hawak sa lips ko. Nararamdaman ko yung temptation. waaaaah! Bad April! Stop thinking those kind of things.
Hindi ko pa din ma'imagine na mangyayari yun. Parang isang magandang panaginip. Isang panaginip na kung pwede lang ay hindi na matapos.
---
A new day ..
Concern na ko kay Stephen, nagkasakit kasi siya.
tsssss .. I really feel guilt. awww! It's my fault kung bakit siya nagkasakit. haaaay! How I wish na ako na lang sana nagkasakit imbes na siya.
Late evening, and I think mas lalo lumalala yung sakit niya. tssss!
Katext ko siya, sabi ko sinisisi ko talaga sarili ko dun sa pagkakasakit niya.
Okay lang naman daw siya, wag na daw ako mag alala. Pero hindi ko talaga mapigilan, kung pwede lang pumunta ako dun kung asan man siya pinutahan ko na siya. haaaaaay! Ang hirap kapag malayo, wala man lang ako magawa. tsssss .. Stupid!
Napag usapan din namin yung about dun sa nangyari sa kanila nung girlfriend niya, yung about sa LQ nila. Nakwento na din niya kasi sa akin kahapon habang nakasakay ata kami sa jeep.
Hindi naman nga daw kasi ako may kasalanan, baka daw kasi dahil na din nung gabi na kasama niya yung girlfriend at barkada nila. Ni'kwento niya lahat ng nangyari sa akin yung nangyari nun.
Biroin niyo ba naman? Hinayaan siya ng mahal niyang girlfriend sa ulanan? My ghaaad?! Kung ako na galit sa boyfriend ko hindi ko magagawa yun, kapag mahal mo yung tao dapat handa kang bitawan yung pride mo. Siguro nga may mali siyang nagawa, but hindi yun sapat para iwan mo yung boyfriend mo sa gitna ng ulan.
"She don't deserves you."
Ayan yung sabi ko sa kanya. Kasi I really think na hindi talaga siya deserve ng girlfriend niya, even though hindi pa kami matagal na magkakakilala, but in this short time isa lang nakikita ko palage siya nasasaktang ng dahil sa girlfriend niya.
Akala ko magagalit siya sa sinabi kung yan, but, uh? oh? Hindi.
Sabi pa niya, buti na lang daw dahil may nakakapansin pa nun. And I feel I'm right. Feeling ko din sobrang sad niya that time. May sakit na nga tapos ganun pa? haaaaay! Sino nga ba ang hindi talaga malulungkot nun? Kahit ako nalulungkot for him.
Hindi ko na lang tanda exactly yung convo namin that night, but as laong as tama pa naaalala ako, we are saying "I love you" to each other. Ang sweet namin that time, kung tama pa talaga yung memories ko. Lalo na nung nag'goodnight ako sa kanya. May nalalaman pang "Sweetness Romantic" hihihi .. matutulog na alng ako kinilig pa. haaaaay! Sarap tuloy ng tulog ko. :))
---
January 07, 2013
Start na naman ng klase. Okay din para makita ko man lang siya dito sa school. hihihi!
Yung chocolate na dapat nung isang araw ko pa ibibigay, eto at ngayon ko lng maibibigay.
Pupunta sila ni Dexter dito sa room ko para kunin yung chocolate, bigayan ko na lang si Dexter nung dalawang sneackers wala na eh.
