1.Bölüm

84 2 0
                                    

- Hadi kızım çık artık hem orada daha mutlu olucaz sonsuza kadar burda kalamazsın.

- Gitmicem dedim anne ya, istemiyorum istanbula gitmek ,ben izmirde iyiyim.

- Kızım hem oradaki evimiz daha güzel.

- Banane evden ya gitmek istemiyorum dedim anne neden zorluyosun.

Evet her şey böyle başladı gitmicem gitmicem dedim ama tabiki annem bu, beni peşine taktı ve 2 kadın yola çıktık koskoca istanbulda 2 kadın nasıl yaşıyıcaz anlamıyorum. Bu arada ben yağmur babamı bi iş kazası sonucu kaybettik o zamanlar 7 yaşındaydım
Ve çok fazla hatırlayamıyorum ama
o kadar mükemmel bir insandıki onun yanında kendinizi bi prenses gibi hissedebilirdiniz. Zaten ben onun arıza prensesiydim. Ben biraz arıza bi tipimdir yani yaramazım kabul ediyorum ama herkesmi gıcık olur abi, okul tarzım olan bir yer değil ,
zaten her gittiğimde insanlar bana korkarak bakıyor. Sinir olduklarıma direk dalarım. Yapımda var.

İstanbula sonunda vardık. Annem önceden her şeyi düşünmüş. Hangi otobüse bineceğimize kadar önceden hesaplamış. Ve sonunda eve vardık içeri girdiğimde her şey aynıydı eşyalarımızı tamamen aynı yerlerine koyulmuş gibiydi sanki eski evime geri dönmüş gibiydim. Anneme doğru döndüm annem bana bakarak her şey aynı olsun istedim dedi bende onu kırmamak için gülümsedim ve odama gittim yatağıma oturdum ve odayı gözümle iyice bir süzdüm her şey aynıydı. bir şey hariç babamın resmi, o yoktu tam yatağımın başında olması gerekiyordu. Hemen annemin yanına fırladım ki bir baktım elinde babamın resmi bende sana bunu getiriyordum dedi. Aldım elinden ve yatağımın başına koydum hep orda olmasını istiyordum çünkü kendimi ne zaman kötü hissetsem o ressimle konuşurdum bu aramızda bir sır olarak kalsın.

Annem beni okula yazdırdı bu kadın beni anlamıyor sevmiyorum okulu bana göre bir yer değil diyorum anlamıyor okuman lazım hem ben ölünce ne yapacaksın milletin ağız kokusunu mu çekiceksin diyor. Oku ki kendine bir iş kur, hayata kendin tutun, kimseye muhtaç kalma diyor tamam anlıyorum ama ben eğlenceyi seviyorum yani eğlenceli bir iş bulurum ama işte olmuyor. İllaha okuyicam.

Evde biraz daha tadilat varmış. Şuan hiç sese gelemem. Annem, kızım canın sıkıldıysa çık dışarı biraz dolaş istersen hem buraları görmüş olursun dedi. bende tamam dedim ve dışarı çıktım buralar gerçekten farklıydı insanlarda samimiyet yoktu herkez işine yönelmişti birinin elinde telefon telefondaki kişiyle kavga ediyor. Birinin elinde tablet bişeyler yapıyor teknolojik bir yer olup çıkmış burası hiç biri görmüyor doğayı , güzellikleri. İlerledim gerçekten büyük bir yerdi burası sonra yanıma doğru yaklaşan bir kız gördüm selam dedi bende selam tanışıyormuyuz ? Dedim. Tanışmıyoruz ama şimdi tanışıcaz dedi ben damla dedi Buraya hoş geldin annen le annem tanıştı annen senden bahsetti bende senin yanına geliyim dedim. Bu arada senin adın ne dedi, bende yağmur dedim tanıştığıma memnun oldum dedim. ( Normalde bu kadar kibara değilimdir) bana bakıp gülümsedi ve konuşmaya başladı. Buralar biraz farklıdır yani popilersen tamamsındır. Özellikle bizim okul okulun popilerleri kendilerini genellikle bişey zannederler.ama Emre gerçekten çok yakışıklı ona bişey diyemem. Ama yanındaki kızdan nefret ediyorum tamam kız güzel ama kendini bişey zannediyor. Adı Ceren. Her neyse yarın okula başlıyomussun seni benim yanımdaki sınıfa yerleştirirler. Normal biri gibi davran kimse bişey demez başta laf atabilirler ama sen takma dedi. Tamamen susmuş onu dinliyordum ama son sözünden sonra dedimki ben gayet iyi cevabımı veririm dedim. Oda yapma dedi bu çocuklar tehlikeli en ufak bişeyde kavga çıkarıyorlar yani bence bulaşma dedi. Bende kafamı iki yana sallayarak laf sokmadan duramam dedim tamam sen bilirsin dedi. Ve beni biraz dolaştırdı ve eve vardık görüşürüz dedi hemen yan komşumuzdu bende el salladım. Ve eve girdim annem uyumuştu yoruldu tabi kadın bende kapıyı kitledim annemin üstünü örttüm. Pijamalarımı giyinip yattım. yarın yeni lisenin ilk günüydü.

AŞKIN TUZAĞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin