Xandra POV
"Mag move-on ka na bryan. Ako ang nasasaktan sayo eh. Please lang."
Pagmamakaawa ko ng nakalabas na ako ng gym. Ng nag practice kami. Na hanggang dito sa labas ng parking lot sinusondan pa din ako ng ex kong si bryan.
"Move on? Oo gusto ko ng mag move on, but. I can't kahit pa saksakin mo ako ng pa ulit ulit. Hindi ko kaya xandra"
Sabi niya. Ano ba kasing gusto niya? Na maging dalawa kami ulit? Ni hindi ko sinabi kay kuya luke at family ko na nag boyfriend ako. Alam ko magagalit sila saakin.
"Ano bang gusto mo bryan? Maging tayo? Hindi nga pwede eh! Hindi kita mahal! Kahit anong gawin ko hindi na pwede. Kaya please be move on"
Pag mamakaawa ko ulit. Ngumiti na lang siyang bahagya kahit alam ko yong mga mata niya nasasaktan siya. Alam ko nararamdaman mo bryan im so sorry.
"Sorry.."
Sabi ko at yinakap siya, yinakap din ako ng mahigpit ni bryan saka ako hinalikan sa noo.
"Don't worry its okay.."
Sabi niya. Okay ba yon? Ni nga nasasaktan siya eh. Nag nood na lang ako at ngumiti.
"Alam mo ba din xandra?! Nasasaktan din siya? Wag ka ngang pa sikat. Alam na namin ginamit mo si bryan ng para lang saakin. Wag ka ng praning. Hindi kita gusto kaya tigil tigilan mo na yan, may mahal na ako."
Kasama ang pag tulo ng iyak ko iyon. Wow. Ang babaw niya
Ang babaw. Kala niya si bryan lang nasasaktan? Pati ako eh pati ako.
"Hindi mo alam"
Sabi ko at pinunasan ang mga iyak ko, hinawakan naman bigla ni bryan ang kamay ko sa pag alala niya saakin. Ngumiti na lang ako sa pag sign na okay. Kahit hindi. Ang sakit.
"May alam ako. Tigilan mo na pag papantasiya mona saakin xandra. Ng dahil sayo muntik na kaming maghiwalay ni Rhyza!"
Sigaw niya. Ako pa ang dahilan? Ako na ang nasasaktan ako pa ang dahilan? Harvy. You are idiot. Kung kailan ako malakas saka lang ako kahina pag nasaktan. Fvck shit.
"Akala mo lang hindi din ako nasasaktan! Nasasaktan din ako harvy! Sa tuwing nakikita kita? Kasama ang girlfriend mo? Ang sakit eh. Kasama na din ang sinabi mong hindi mo ako mahal. Oo na hindi na. Sapat na yon harvy sapat mg sabihin mong hindi mo ako mahal. Yan ang gusto kong malaman eh na hindi mo ako mahal. Alam ko na ang susunod, titigil na ako. Ito na din ang kinahihintay ko harvy. Salamat"
Hagulgol kong sabi sa kanya. Nakita ko ang pag awa niya sakin ni harvy. Alam niyang nasasaktan ako? Nakita ko din sa mata niya na pag guilty niya. Hindi na ako nag salita pumasok agad ako sa kotse ko at pinaharorot na pinaharorot. Ang sakit sa dibdib ginawa niya saakin.
Pinagmumukha niya talaga akong tanga? Paasa? Its so damn shit. Napa suntok na lang ako sa manobela pero mahina lang. Ng dahil sa pag iyak ko pati mata ko nag labo na. Sa pag harorot ko hindi ko na ma preno ang kotse ko, bigla na lag bimilis ang pag tibok ng puso ko sa kaba. Hindi ko alam ang gagawin ko. Kahit anong gawin ko hindi ko magawang i preno. Pagtingin ko sa daan. Lumabo na lahat ang nakita ko ng nakita ko ang malaking truck na dadaan.
Shit. Save me please.
---
Pag gising ko puro puti na ang nakikita ko. Siguro nga nandito na ako sa heaven.
"Xandra via. Are you okay?"
Napngiti ako ng si kuya luke ang naka busangot na nag babantay saakin. Nandito na pala ako sa hospital. Anong nangyari saakin?
"Kuya. Anong nangyari?"
Tanong ko sa kanya at hinawakan ang ulo ko sa sobrang sakit.
"Xandra. Na accsidente dahil sa bilis ng pag harorot ng kotse mo. Buti na lang walang nangyari sayo pero ang paa mo, g ka injury kaya hindi ka muna makakalakad maybe next month na sabi ni Dr. Charls"
Sabi niya. Inaalala ko lahat ng sinabi ni kuya. Harvy? Ng dahil sa kanya? Damn. Naramdaman ko ulit ang pag tulo ng iyak sa pisngi ko, na pinunasan ni kuya luke. Ng dahil sa kanya hindi na ako makakalakad.
Hindi na din ako makakasayaw.
"Okay xandra. Take a rest. Makakauwi na din tayo mamayang gabi. Dahil hindi naman daw gaano. Tch. Ang kulit mo kasi"
Nag pout na lang ako sa sinabi ni kuya luke. Psh. Siguro eto na yong tamang panahon eh. Na limutin na si harvy. He's not only boy.
Napabuntong hibinga na lang ako ng nag tumonog ang phone ko. Hindi ako kaagad maka react ng siya iyon. Hindi din ako makahinga na si harvy ang tumawag.
"Hello, xandra are you okay? Tch. Nalaman ko ang nangyari sayo."
Sabi niya. Tinaas ko kaagad ang kilay ko. So nalaman niya? Bakit tinatanong niya kong okay ako? Ng siya din ang dahilan pag ka car accsident ko.
"Who hell are you?"
Pag tataray ko. Tama nga itong naisip ko. Yeah. Mag papangap na lang akong nag ka amnesia ako. Ano siya swerte? Na mamahalin ko na mamahalin na lang? Move on na lang. Ng dahil din sa kanya hindi din ako maka lakad. Makaka sayaw.
"Harvy.. Hindi mo ba ako kilala? Ako to. Harvy kaibigan, oo. Leader tayo ng sayaw. "
Napabuntong hininga na lang ako ng sinabi niya yon. Bakit ganyan siya maka react. Kaibagan? Eto na naman nararamdaman ko. Ang sakit. Kaibigan lang ang turing niya saakin.
"Sorry.. I don't know you. Accsident right? So it's amnesia."
Pag tataray ko at pinatay ang kanilang linya. Paano na to? Pag sasayaw ko? Damn! Hindi pwede. Hindi. Napa hagulgol na lang ako ng iyak ng nangyari saakin. Ng dahil kay harvy nag ka ganinto na ako. Shit.
