Haylie Jane's POV
Tatlong araw na nanliligaw si howard. Ganon pa din siya, sweet maalagahin. At mapagmahal saakin. Minsan nga lahat nang nag tetext saakin. Nag seselos siya kaya agad niyang dinelate.
Pumasok na kami sa HRM room kasama si howard at jo
Hindi makapaniwala si jo na pinayagan ko nang manligaw siya.
"Balita ko, nakalabas na galing sa hostpital si karen. Pero fracture lang yong kamay niya"
Napatingin ako kay jo, akalain mo. Nabuhay pa ang babaeng yon. Buti walang nadiktihan na aids niya.
"Oh, speaking off"
Sabi ko. Nakangiti silang dumating. Naka suporter lang si karen eh. Paglingon ko sa tabi ko. Nawala si howard.
"Best, wala si howard"
Napatingin din siya. Nako, saan naman siya nag pupunta.
"Baka may pinuntahan lang. Eto naman namiss agad."
Ngumiti na lang ako saka siya hinampas. Narinig kung mat tumonog na parang may mike.
Nagulat ako na puro sila naka red na punapasok dito. Mababae at malalaki. Nagulat din ako. Nang nag sisibigayan sila nang rose saakin. Nasagip ang mata ko si hyder. Nakatingin siya saakin. Maamo ang mukha niya, umiwas na lang ako nang tingin
Nagsigaw lahat nang seamate namin nang may nag music na (Silento-NaeNae)
Natawa ako nang si howard ang nag sayaw. Pati nga ako, nakilig. Wahh. Ang pogi niyang magsayaw. Napatingin ako sakanya. Tinitigan ako. Bakit ganito? Sobra ng pintig nang puso ko. Nakakakilig.
"Yieee."
Sigawan nila. Nang natapos sumayaw yumakap saakin si howard. At binigyan ako nang. Bakut luluhod siya? Papakasalan ba niya ako? Muli silang nag sigawan. Na pati si jo, niyugyog ako. May nilabas siyang box at dahan dahan niyang binuksan. Gaya nang inakala ko singsing iyon.
"Love. Sana wag mong wawalain yan, dahil yan ang isa sa simbolong pagmamahal ko sayo. I love you"
Sabi niya at yinakap ako. Nakakakilig. Hinalikn ko siya sa pisngi.
"Love, halika."
Napatingin ako kay jo. Nag nood siya. Ibig sabihin payag siya. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Hinila lang naman ako bigla eh. Pero syenpre hindi ako makapaniwala sa ginawa niya na hanggang ngayong nakikilig parin ako.
"Howard saan tayo puounta?"
Tanong ko. Hindi siya umimik bagkos nag focus siyang mag drive. Naka ngiti pa. Psh. Baka naman itatanan ako. Ganon agad?
"Howard. Na surprise ako, salamat dahil pinakilig mo ako at pinasaya ngayong araw na to."
Sabi ko.
"Ang kilig nag lalaho pero ang efforts mo nanatili sa utak at nararamdaman puso ko. Kaya salamat howard"
Ngumiti na lang siya. Napakilig din naman ako kahit gaano. Sana hindi na ako malulungkot ngayong pinayagan ko nang manligaw.
"Ngayong araw na to howard. Alam na alam kung matutunan din kitang mahalin. Hayaan mo, hindi ka magbibigo na mahalin din kita"
"May tamanang oras para sa lahat love. Kaya maghintay ka."
Napatingin siya saakin at hinawakan ang kamay ko. May kung anong kuryenteng dumaloy sa katawan ko.
"Aasahan ko yan love. Salamat din."
Ako sana mag pasalamat sa todo effort niya eh. Hindi ko pa din alam kung saan kami pupunta.
-
"Were here love. Gising na"
Minulat ko ang mga mata ko. Nandito na pala kami. Wait. Saan kami? Bakit ang tahimik dito. Tanging dagat lang ang humuni. Napangiti ako. Dahil dagat ang pinaka dahilan at aimbolo nang pag ibig namin noon. Binabalik niya talaga ang oras na minahal ko siya.
"Tagaytay"
Tipid niyang sagot, jusko lord. Ang layo nang nrating namin. Dito lang naman ako sinurprise. Sa effort niya. Believe ako.
"Salamat.."
Naiiyak na din ako. Yinakap ko siya nang mahigpit. Kinuha niya muna ang carpet saka niya nilagay at doon kami umupo.
"Love, plano mo to?"
Tanong ko. Nag isip muna siya at tumawa saka nag nood
"Oo syempre, para sayo to love."
Tanging ngiti ko lang ang sumilay saakin. Nakilig muli ako at nang yakapin ako.
"Howard alam mo na kung anong nararamdaman ko tuwing yakapin mo ko? Nawawala lahat nang sama nang loob ko at problema tuwing yayakapin mo ako"
Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko. Ang sarap sa pakikiramdam ko na kompleto ang araw ko.
"Eh, kung kiss love. Wala ka nang problema don. Tatlong buwan pa. Basta ba araw araw hahalikan kita sa labi wahaha"
Hinampas ko siya nang mahina. Nakakainis. Araw araw daw. Pero may kikig akong naramdaman uy.
"Yang singsing na binigay ko. Mag papakasal na tayo, tinanggap mo ah. Haha"
Tumaw kami. Pakasal? Sus. Ang korni dipa namin natapos ang college eh.
"Haha. Kakainis ka love. Syempre sana tong sing sing na binigay mo, alala ko sayo na ikaw ang gwapo. Haha. Uy joke lang kilig ka naman"
Yinakap ako bigla saka hinela hele. Basta alam niyo na yon. Tinitigan ko siya at bigla kong hinalikan.
"Love ko! Ang bakla. Nakilig ako"
Hinampas ko siya dahil sumigaw siya. Naalala ko tukoy nong panahon na naiinis ako sakanya tapos yinakap
Ako. Pero ngayon ang doble ang saya saya ko ngayon. Sana tuloy tuloy na to. At tuloy tuloy na din ang pag hihiganti ko.
