Xandra POV
Nag pahiga ako ng naiuwi na nila ako ni kuya sa mansiyon namin. Buti na lang binigay silang isang saklay . yong isang paa ko lang naman ang na injury.
"Xandra. May bisita ka"
Sigaw ni kuya galing sa baba. Napaupo na lang ako at kinuha ulit ang saklay ko. Hindi pa din ako sanay na mag lakad ng ganito. Para akong pusa. Psh. Inalalayan naman ako ng isang practice nurse ko. Siya pa daw ang mag aalaga saakin sabu ni kuya eh. Bumaba ako ng hagdan at nakita ko si kuya na nag susuot ng bonnet niya. Saan naman siya pupunta?
"God. Kuya, kaka accsidente ko aaalis ka?"
Sigaw ko sa kanya. Ngumiti na lang siya bahagya at hinalikan ako sa pisngi.
"I have a secret for you xandra, don't worry. Mas importante ka saakin, i have to go"
Sabi niya at hinalikan ulit ako sa pisngi. Seacret? Surprise ba? Psh. Na ecxite tuloy ako. Bago pa siya umalis. Kininditan pa niya ang practice nurse ko. Psh. Tumawa pa siya aba ang landi? Ganer? Mga ka age lang ni kuya tong nurse ko. Maganda naman siya pero malandi. Ayaw ko.
"Psh. Wher's my visitor?"
Pag tataray ko. Tinuro niya naman kong saan naman siya. Lumakad muli ako gamit ang mga saklay ko. Si harvy nanamn. Ano na naman ba ginagawa niya dito?
Umupo ako bahagy pero mahirap ang sakit tong paa ko
"Sino ka? Bakit ka naparito?"
Tanong ko. Nanlaki ang mata niyang sinabi ko iyon.
Sige kong sinaktan ako noon. Sasaktan ko din siya ngayon.
"Fine. Okay bibigyan kita ng time. Bakit anong nangyari bago ako na accsidente?"
Pag tataray ko at kumapit sa sofa. Dahil sa galit ko. Gusto ko siyang hampasin.
"Harvy ako ito. Nong katatapos natin mag sayaw. Kinukuli ka yong ex ng mo pero hindi mo naman talaga siya totoong mahal ginamit mo lang siya dahil ako ang mahal mo. Nag kasumbtan tayo at nag kasakitan sa sinabi ko na hindi kita mahal. Ng nasaktan ka don ka gumawa ng time at paharoeotinang kotse mo kasama ang accaidente"
Tumawa ako bahagya. Tinatawanan ko ang sinabi niya. So para talaga akong nag hahabol sa kaniya.
"What's Funny?"
Sabi niya.
"Wala. So ikaw ang dahilan na na accsidente ako? Ang tanga ko naman mag mahal ng taong manhid? Na praning? Alam mo ba harvy kapag ako tatanongin mo. Hindi ako magmahal ng taong hindi deserve ang pagmanahal ng isang taong katulad nong tanga at Paasa"
Sabi ko. nakita ko sa mga mata niya sa gulat sa mga sinabi ko. Harvy, nilabas ko lang naman ang mga galit ko eh.
"Sorry.. Ng dahil saakin hindi ka na makakalakad at ng dahil saakin nasaktan kita."
Pag mamakaawa niya. Tumulo muli ang luha ko na agad ko namang pinunasan. Galit alo sa sarili ko na magmahal ng taong ganito. Nasasaktan nanaman ako dahil pinapaalala niya ang mga sakit na sakit na iniwan niya.
"Nang dahil sayo. Hindi na ako makaka sayaw! Ng dahil sayo hindi na ako makakalakad. Alam mo ba harvy? Ha? Buti na lang nag ka amnesia ako. Kung hindi. Patuloy patuloy parin si xandra na nag hahabol sa sayo!"
Sigaw ko na may lahong luha. Sana nga hindi ko na lang siya nakilala ang sakit na ipadama niya saakin ng ganito. Buti pa. Limutin ko na lahat ng nararamdaman ko sa kanya.
"I'm so sorry.."
Sabi niya. Sorry? Kailn pa ba siya nag sosorry saakin? What the hell.
Gusto ko siyang hampasin hampasin ng palayok.
"Anong magagawa mo sa sorry mo? Ha?! Di ba wala?! Kong si bryan siguro ang minahal ko? Masaya na ako eh."
Patuliy paring umaagos ang luha sa pisngi ko.
"masaya? Damn, you have a amnesia or none?!"
Pagkasabi niya yon ay ang panlaki ang mata ko. Hell.
"Oo wala! Ano na masaya na? Ha? Kahit wala akong amnesia kong yang mga pangarap kong mag sayaw. Ng dahil sayo nabuwag! Get out harvy."
Sabi ko at tinuro ang mga kamay ko ang pintuan. Masaya na siya? Psh. Una palang to harvy.
"Im so sorry-"
-
"I said. Get out! Mahirap bang intindihin yon?"
Sigaw ko muli. Muli akong pumikit at drinama ang mga agos ng luha sa pisngi ko ng umalis na siya.
Tumunog ang phone ko ng huling pinunasan ang mga luha sa pisngi ko.
"Hello Ian.."
Sabi ko at ngumiti ng sumilay ang pangalan sa phone ko. 'Bryan Ian'
"Xandra.. It's that you? Ian? May second name. Shit. Tinawag mo muli yan ng naging tayo. Im so happy"
Ngumiti ako muli ng sinabi niya iyon.
Yan kasi ang tawag ko ng naging kami. Ang ganda kasi ang second name niya 'Ian'
"Ehem. Sorry ah nabigla lang ako.. By the way. I have news for you. Na accsident ka daw ng time na nag sigawan kayo ni harvy. Nalaman ko yon. Kong hinatid sana kita o hindi ako nangulit hindi ito mangyayari. Sorry.."
Sabi ni Bryan. Sumandal muna ako sa sofa. Pati siya nag sisi ng nangyari. Ang bait talaga niya,
"It's okay. Wag mong sisihin ang nangyari. Okay lang naman yon. Kasalanan lang naman ang magaling na si harvy."
Bago ko pa yon sinabi tinaas ko kaagad ang kilay ko.
"Basta ba. Payag ka sa balak ko bukas."
Sabi ko at ngumiti. Hindi ko alam kong nasabi ko yon. Ang gusto ko lang ay humiganti sa nangyari saakin sobra na eh.
"Ha? Okay. Basta ikaw."
------
