Haylie's POV
Dumapa ako sa kama sa tinakip ang pillow sa mukha ko.
Limang araw na, limang raw nang walang pakiramdam saakin ni hyder. Sinubukan kung tiisin lahat pero ang sakit na. Minsan nahuhuli kung kinakausap ni hyder si karen eh. Ang sakit.
Sinubukan kung hindi umiyak pero, maraming pumatak sa pisngi ko.
Namimiss ko na siyang yakapin at halikan. Ang sakit din sa dibdib. Hindi na iwas ito. Parang lumalayo na siya, tinatawagan ko at kahit man lang text wala na.
Naka off. Sinubukan kung pumunta sa condo niya ulit. Busy daw siya.
Ano bang mali ko? O pag kukulang.
Nakaramdam ako na wala ng iyak ang lumalabas kaya tumayo ako at inayos ang sarili ko.
Dumiretso ako sa baba saka nag drive ng kotse ko.
Starbucks muna ako ngayon. Pampaiwas ng hirap. Parang nagbalik lahat ng hinahakit ko noon.
"Salamat"
Yon lang ang una ngayong linabas na sa bibig ko. Sana man lang may makakausap ako ngayon. Wala nanaman kasi si kuya. Si derrick nasa New york. Ang hirap ng ganito. Napabuntong hininga ako saka uminom ng coffee.
"Luke?"
Kumunot ang noo ko, kung bakit nag iisa din siya dito sa starbucks. Nanlaki ang mata ko na si karen ang sumunod. Ang kinakagulat ko, Nag uusap sila. Importante siguro iyon.
Lumabas na lang ako saka nag muni muni sa labas. Nag iisa ako ngayon.
"I'm sorry"
Dirediretsiyo kasi akong naglakad kaya ayan nakabangga pa ako
"Hyder?"
Kumaba agad ako, kung bakit ngayon ko lang nakita siya.
"Haylie?"
Hindi ko alam pero pumatak ang luha sa pisngi ko. Ngayon ko lang ulit narinig amg boses nang pangalan ko mismo sa bibig niya.
"Are you okay?"
Tanong pa niya. Agad kung pinunasan ang luha ko. Nakakatuwa siya. Ang sarap dinggin ang sinasabi niya.
"Oo, sa tingin ko. Okay ako. Tinatanong mo pa kung okay lang ako? Hindi eh! Ilang araw na wala kang paramdam. Saya din pala"
Patuloy na umaagos ang luha ko. Wala man lang siyang pagaalala saakin. Kahit sa mata man lang.
"Haylie hindi naman iyon eh, ang dami ko kasing problema kaya hindi pa kita kayang lapitan"
Tumawa ako kahit nasasaktan na.
Lapitan ba non?
"Ano akong klaseng girlfriend? Kung sinasarili mo lang yang problem mo hyder. Hindi ka naman super hero para malutasan lahat ng iyan eh."
Pinunasan niya ng luha ko pero agad kong sinalo ang kamay niya saka tinuro sa dibdib ko.
"Eto. Alam mo ba ang pakiramdam ko kapag namimis kita? Yung tipong matutulog na nga lang ako pero nag lalaan parin ako ng oras para isipin ka, nag aalala din ako eh. Ikaw? Hindi mo ako namiss hindi ba?"
Muli kong binitawan ang kamay niya saka ko pinunasan ang luha ko.
Na gusto kung pigilan ang bumubuhos sa pisngi ko pero pilit paring lumuha.
"Haylie, namiss kita kahit ako tanongin mo iniisip din kita dahil mahal kita!"
Gusto kung ngumiti pero ayaw lumabas dahil siguro itong nararamdaman ko.
"Mahal? Yong oras na iyon. Hindi ko naramdaman. Ang tanging gusto ko lang ay mahalin mo ako sa oras na nasasaktan ako pero, minamahal mo akong sinasaktan eh"
Kahit hindi madami ang tao dito nagsisitinginan na din sila saamin.
Naninikip nanaman ang dibdib ko.
"Oo sa oras na yon. Intindihin mo naman ako haylie kung gaano ako na momoblema. Sa relasyon natin"
Huli ako nanahimik. Iniintindi ko naman eh. Ang hirap lang.
"Minuminuto, iniisip kita. Kahit yakapin man lang hindi ko iyon magawa. Ala mo kung bakit? Kasi nasasaktan din ako dahil hindi ko man lang magawang lapitan ka eh"
Ngumisi ako, iniisip ba yon? Hindi ko ramdam. Pag iwas iyon ba? Layo na yon eh.
"Fine ako na ang may kasalan. Okay. Salamat sa time. Haha. Sorry sa abala"
Hindi ko muling dininig ang sasabihin niya. Tumakbo ako paalis habang pinupunasan ang iyak ko. Kahit pinag titinginan na nila ako.
Anong pakeelam nila kung ganito akung nasasaktan?
Napadpad ako sa dagat kung saan ako dinala ni hyder.
Damn hurt. Ang nararamdaman ko.
Umupo ako na hindi maayos saka pinikit lahat ng alala namin dito sa dagat ni hyder.
"Baby ko, mahal, babe, hon, mhine.. Kahit anong itawag ko sayo eto lang ang sasabihin ng puso ko, mahal na mahal kita higit pa sa buhay ko, baby ko"
Tinakip ko muli ang mga mata ko gamit ang mga palad ko. Namimiss mo na ang pagiging sweet niya. Namimiss ko ang yakap at halik.
Sana bukas okay na kami.
Nagmamahalan, nagsasayahan. Yong tipong walang pinoproblema eh.
---
Sorry for short update.
