Ben ingilizim. Yani bebeğim . Amerika da hayat bana güzel yaa derken sabah yola ciktik okula annem beni bıraktı. Arabayı annem kullanıyordu. Yanında babam arka koltukta kardeşim vardı. Kardeşim daha yeni konuşuyordu. Bu olay ben sekizinci sınıftayken olmuştu. Okula gittiğimde sınav sonucunu heyecanla bekledim. 100 almışım. Telefonumu açtım kızlar tuvaletinde annemi aramistim. Açan bir kişi.
Siz kızı mısınız?
Evet ben kişiyim
Nerdesin suan?
Okul
Sakin ol tamam mi? Korkma
Tamam ne oldu.
Annenler kaza geçirmiş bende telefonunu buldum. Dedi.
Yerle bir oldum okuldan koşarak ve ağlayarak ciktim ama yetisemedim. Ama onları gördüm. Beyaz bir kapının arkasından . Soğuk o odada ne işleri vardı orda. Kapının arkasında yatiyorlardi. O soğuk odada. Donucaklardi. Annemin ve kardeşimin ayaklarını gördüm bembeyazdi. O küçük ayakları olmaya kiyamadigim. Eklemeye korktuğum. Şimdi orda yatıyordu ve benim gözünden yaşlar alıyordu. Ya babam annem kim bilir nasıl donuyorlardi. Istemsizce. Banada usame titreme geldi. D ayanamazdim. Ben o soğuğa . Peki onlardan nasıl dayaniyorladi. Çünkü onlar güçlüydü ve cesurdu. Kardeşim evde bana hep ben uyudum ört beni derdi . Şimdide de dese. Kapıyı yumrukladı açın kapıyı diye. Acsaniza dedim. Açtılar kardeşimi zorla kucağıma aldım. Biz gibiydi. Ben isitirdim onu. Gozyaslarimla. Kalbide çalışmıyor. Nefes almıyor. Anneme ve babama baktım. Klasik içindeydiler . Dayanamdim ve kendini bıraktım öylece.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Hikayem
عشوائيBazı insanlar sadece konuşmak için vardır. Bazıları ise yaşamak. Ben ise hem konuşulan hem yasayanim. Ya siz ? Hiç düşündünüz mü?
