Saat 12:40
Ayrılığımızdan sonra ikinci kez geçiyorum bu sokaklardan.İlkinde bu kadar acı hissetmemiştim belki de acısı sonradan çıkıyordu.Evet işte burası el ele gezdiğimiz cadde,işte şurası da ilk kez tartıştıktan sonra beni zorla eve yolladığı yer.Şu köşede ilk kez bindirmiştin beni motora, sonra da arıza yapmıştı hani.Ne mutlu günlerdi o günler ama şimdi arkalarına bakmadan çekip gittiler...
Şimdi ne haldeyim bir de bana sor.Ayrılık canını yaktı mı bilmem benim ki kadar ama yapmam dediğim şeyleri yaptırdı bana.Söz vermiştim biliyorum ama daha fazla dayanamadım sana.Senin verdiğin acıya, sensizliğin verdiği acıyı tercih ettim.Belki daha az canım yanardı.Seni mutlu sanırım en azından...
Senden bana tek kalan tenimdeki imzan.Şimdi ise en çok kızdığın,içmeme asla izin vermediğin sigaranın kaçıncısını söndürdüm bilmiyorum.Bilinmezliklerin içinde yok oldum, herşeyin apaçık olduğu yer de kayboldum.Bu acıya ne kadar daha dayanırım bilmiyorum.Artık zor da olsa kendime itiraf ediyorum.Seni hâlâ seviyorum.Deyip eskiden bizim olan şarkımızı da ekliyorum...
