Ben, lekeliyim...
Alnıma yapışmış bir kadın damgası
Başka kafalarla prangalanmış akıl
Sorsan insanlık nedir bilmez biri
Ama vardı hepsinin bilmişliği...
Ben lekeliyim...
En başta kadın olmaktı benim hatam
Belki de sevgi istemek, iki bardak açık çay içmekti amacım
Ama olmadı yapamadım
Kimin umurundaydı akan gözyaşım?
Ben lekeliyim...
Belki de lanetliyim
Böyle düşündürdü bana hisler
Böyle hitap etti bana ermişler!
Kendine bakmadı dengesizler...
Ben lekeliyim...
Ömrümün baharında yok oldu hayaller
O pembe düşler, masum gülüşler
Hepsi bir bir içimde çürüdüler
Sağolsun meymenetsizler...
Ben lekeliyim...
Dilimde buruk acılar
Kalbimde amansız yaralar
Aklımda cevapsız sorular
Kadınım ben
Lekeliyim ben
Böyle der insanlar...
