KORKU

.

sorgulamamı kabul etmeden koşulsuz şartsız uygulamamı beklediler. Çünkü onlar ailemdi ve benim iyiliğimi istiyorlardı ama mutlumuyum değilmiyim, benim adıma benim hayatıma yön vermelerini umursuyormuyum bunlar onlar için önemli değildi onlar sadece işlerini bitirme çabası içindeydiler.

Ama bu böyle devam edermiydi, ben onların isteklerini kabul etmeye devam edermiydim, bilmiyorum bardak ne zaman taşıcak hiç bilmiyorum.

Bir el kulağımdaki kulaklıkları çekti "Ayla uyanırmısın artık?"

Eli ittim "Rahat bırak beni"

"Uyanman lazım diyorum sana, kalkar mısın artık?"

Gözlerimi araladım tepemde dikilip duran kadere ölümcül bakışlarımı attım " yine ne var?"

"Kalk artık, hadi ama tatile geldik buraya. Senin o pek kıymetli totonu izlemeye değil,"

Gözlerimi devirdim, bu kız herşeyi abartırdı.

"Ayrıca o şekilde nasıl nefes alabiliyorsun nasıl nefes alabildiğini merak ediyorum."

"Tek istediğim biraz uykuydu Kader Demir biraz uyku"

" Off aman iyi be biz sahilde kaslı çocukları keserken sen çürü orda " kapıyı çarparak dışarı çıktı.

Bu sefer sinirle gözlerimi devirdim. Haklıydı uykum tatlı olabilirdi, ama kaslı çocuklar daha tatlıydı. Sırıtarak yataktan kalktım, banyoya doğru sakar adımlarla ilerledim. Soğuk suyu ayarladım. Beynimin açılması gerekiyordu. Düşüncelerimden kurtulduğumu anladığım zaman, küçük bir havluyla kurulandım. Valizimi yerleştirmeye vakit bulamadığım için hala eşyalarım kapının yanında duruyordu. Buraya gelmeden önce