Chapter 3

17 1 0
                                        


2nd Year High - How I feared love and heartaches.

I was in my second year at highschool nang makilala ko si Luis, he's my first, tumagal kami. We've been together for almost 9 months, kahit na madalas kaming magaway. We had our fun times, enjoyed each other companies.

(I suggest you play Lucky by Jason Mraz ft. Colbie Cailat for better reading)

We werent good at concealing what we have sa school, alam ng adviser ko, and he didnt interfere unless naapektuhan ang grades namin.

"Hi kuya!" Ngingiti ako sa kanya na parang magbarkada lang kami tuwing makakasalubong ko sya.

Madalas na sabay kaming naglalakad pauwi, he would insist on holding my hand or carrying my bag. Maiinis pa sya sakin dahil clumsy ako at madalas natatapilok sa daan. He's sweet, gentleman and caring.. very thoughtful.

"Reviewhin mo naman ako." Sabi sakin ni Luis. Exam week namin at nasa library kami ngayon, nacoconcentrate... dapat.

Alam ko naman na naglalambing lang sya eh, but I have my exams to review too. Isa pa, English lang ang gamay ko. And Im not really good at explaining.

"Kaya mo yan." Yung nalang ang nasabi ko, sabay hawak sa kamay nya, just to make up for the rejection.
- - - - - - -

Selosa ako, kaya madalas, inaaway ko sya dahil andami nyang kaclose na babae. He's an eye candy alright, kaya may mangilan ngilan din akong naririnig na may crush sa kanya, which made me even more mad and jealous. Hindi naman ako makapag salita dahil nasa school kami, kaya madalas, maabutan nya nalang akong nagtatantrums.

But whenever that happens, kayang kaya nya akong paamuhin...

"Wag ka na sumimangot dyan, wala ka namang panama dun eh."
"Wag kang gumanyan, ang cute mo."
"Tigilan mo nga yan, selosa talaga ng girlfriend ko."

Konting ganyan lang.. okay nako. Naipakilala nya na rin ako sa parents nya, pati sa mga kapatid nya.

I was so nervous back then, gusto ko sanang isama si Chin noon, kaso sabi nya, baka ma-out of place lang daw sya, which is true, nasabi ko lang yun in an attempt to bring someone I know with me para hindi ako kabahan. In the end, kaming dalawa lang talaga ni Luis and pumunta sa bahay nila, his parents were nice, kinabahan pa rin ako, but not too much dahil andun si Luis, with me the whole time.

Hindi naman kami nagkakaroon ng dahilan para maghiwalay, not until nadiskubre kami ng iba pa naming teachers. Simula non, mas naging maingat na kami sa mga galaw namin, we made sure less people knew we were together.

Pero yun din ang naging dahilan ng unti unti naming pagkakahiwalay, we spent less time with each other, kaya mas dumalas ang tampuhan hanggang sa..

"Palagi mo nalang hindi maintindihan. Ginagawa ko lang naman to para satin. Iniiwasan ko lang na mahuli ulit tayo ng teachers. Nakakasawa na eh. Itigil na natin to kasi nakakapagod nang magexplain."

Upon realizing what he just said, para akong nabuhusan ng malamig na tubig. Bakit parang hindi big deal sa kanya tong ginagawa nya? Why does it seem like he's not hurt? While Im here getting crushed upon hearing his words. While Im here in front of him, unable to think straight. Its not fair.

(Cue Last Kiss By Taylor Swift)

Thats how we ended. Thats how he ended things between us.

Once Mine, Now GoneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon