NEFESİM...

Bölüm 3

Çınar'ın ağzından

Telefon çalışıyordu. Iki uc kez daha bekledim sonunda en sevdigim ses bana alo dedi. "Merhaba Güneş ben Çınar" dedim. Biraz şaşırmış olacak ki hemen cevap veremedi. Sonra sevdiğim o güzel ses" Çınar numaramı nerden ve kimden buldun diye sordu. Bende Poyraz dan aldığımı söyledim. Him tamam diye bir seyler mirildandi. Ya da beb uyduruyor olabilirim. Cinar annem geliyor kapatmam lazim dedi. Ve benim bir şey dememi beklemeden telefonu kapattı. Onun sesini duyduğum için sebebçe sırıtıyordum.
Güneş' in ağzından
Şimdi Çınar benimi aramıştı. Beni Güneş Salman'ı. Ay biraz daha düşünürsem kafayı yiyeceğim diye korkmaya başladım. Of anne tam zamanıydı zaten gelmenin dedim. Biraz daha kendi kendime düşünürsem kafayı yiyeceğim diye korkmaya başlayınca telefonuma elime alıp en yakın arkadaşlarım Zeynep ve Elif'e mesaj attım.
Kızlar acil bulusmamiz gerek
Yazdim. Bir veya iki dakika sonra ikisinden de onay mesajı geldi. Sira annemi ikna etmeye gelmişti. Üzerimi değiştirip hemen aşağıya indim.Anneme yavru köpek bakışlar atmaya başladım. Beni çok sıkardı. Evin büyük kızı olmakta ona göre disiplinden geçirmiş. Bana sen hayırdır bakışları atmaya başladı. O konusmadan lafa girip annecim ben Elif ve Zeynep 'le buluşucam dedim. Oldu canim aksam olacak zaten birazdan yemek yiyeceğiz hem babanda geliyor diye saydirmaya başladı. Hemen Zeynep'i aradım .
Zeynep cim canim annem izin vermiyor bir konusur musun dedim.
Zeynepte
Ver tatlım ver telefonu anana dedi.
Ben heme telefonu anneme verdim. Bizim aramızda ağzı en iyi laf yapan ve çok konusan kişi Zeynep'ti. Hicbir anne Zeynebin cenesine hayir diyemıyordu. Bizim Sadiye Power bile. Elif'in anneaine göre benim annem daha cazgirdi. Kucukken herkes benim annemden korkarken Zeynep asla annemden korkmazdi. Gerçekten çok çılgın bir insandı Zeynep. Annemin sesiyle kafamı o tarafa cevirdim.
Hadi git bakalım ama gec kalma sırf Zeynep konuşmasın diye yolluyorum haberin olsun dedi.
Vakit kaybetmeden annemin elinden telefonumu alıp dışarı çıktım. İstikamet Zeynep'in eviydi.

<<<<<<<<<10 dakika sonra >>>>>
"Zeynep Zeynep kiz Zeynep " iki on dakikadır kapıda Zeynep'e bağırıyordum. Cebimden telefonu cikartip Zeynep'i aradım. En sonunda acabilmisti. Hadi kızım ağaç oldum iki sattir kapida bekliyorum dedim. Tamam tamam çatlama geldim dedi Zeynep. Sonra kapıda bir hareketlenme oldu. Zeynep kapıyı sonuna açtı. Yüzünde herzaman ki gülümsemesiyle beni içeri davet etti. Iceri girdiğimde beni mis gibi kek kokuları karsiliyordu. Zeynep ne bizden çok konussada bizden daha maharetliydi. Elinde gercekten lezzet vardi. Tabaktaki kekin birini dayanamayarak ağzıma attım. O sırada Zeynep' te tiz bir çığlık atmıştı. Ya Zeynep gercekten böyle güzel kek yapmasını nerden öğrendin diye sordum. O da yüzündeki gülümsemeyi yavaş yavaş silerek annemden dedi. Kocaman sarıldım. Annesini daha on yaşındayken kanserden kaybetmişti. Ama ümidini hiç bir zaman kaybetmedi . Hem evinin kızı hem gelini hem annesi kısaca Zeynep o evin her seyiydi. Kardesine de o bakiyordu. Dedesiyle kalıyorlardı. Babası şerefsizin tekiydi. Bir kadın için Zeynep'leri bile sildi.Zeynepte onu. Neyse biz konumuza dönelim. Zeynep her şeyde de cok yetenekliydi. Biz böyle sarılmaya devam ederken kapı çaldı. Kesin Elif'tir dedim. Zeynepte kosarak kapıyı açtı. Elif gelmişti. Hepimiz oturduk. Çinar olayıni bizim kizlara anlattim. Hepsi dikkatlice beni dinledi. Ikisinde dusuncesi benim için çok önemliydi. Sonunda ikisi birden Canım sen aşık olmuşsun geçmiş olsun dedi.
Vuhuhu 500 kelime yazdim insallah beyenirsiniz Haydin görşürük...