NEFESİM...

BÖLÜM 5

Güneş in ağzından
Ağlamaktan kızarmış bir suratla sesin geldiği yöne döndüm.  Çınar gelmişti. Ağlamamı durdurmaya çalışıyordum. Koşarak yanıma geldi. Elleriyle gözlerimi sildi. Sonra bana kocaman sarıldı. Ben hala ağlamaya devam ediyordum. "Güneş ne oldu?" Diye sordu. Bende hıçkırıklar içinde olayı anlatmaya çalıştım. "Çınar benim bir kardeşim varmış. Babam bugün telefonda konuşurken duydum. Yıllar önce yaptığı bir hatadan bir kızı olmuş. Meğer iki tane dünyası varmış. Ben onun tek güzel kızı değilmişim. Bunca yıl beni kandırmış. H- al-a kalbim acıyor. " dedim ve gözyaşlarımın akmasına izin verdim. Ben böyle ağladıkça Çınar beni göğsüne yasladı. Çınar sadece beni dinliyordu. "Lütfen konuş Çınar tek başıma bu yükün altından kalkamıcam " dedim. Ağzını yavaşca araladı. Burnuma sigaranın o acı kokusu geldi. Dudaklarını hareket ettirerek "Eğer kardeşini bulmama yardım etmemi istiyorsan sana yardım ederim. Ve ya ne biliyim. Ne yapmak istiyorsan onu yapalım. " dedi. Ben kafamı sallayarak "Kardeşımi bulalım" dedim. Babama bir yandan bizden bunu sakladığı için kızıyordum, hem anneme bu haksızlığı yaptığı için kendi babamdan utanıyordum. Ama hâlâ onu bir o kadarda seviyordum. O benim ilk aşkımdı. Evimin kralıydı. Bende onun prensesiydim.  Gözümde kurumuş son damlayı silerken kendime söz verdim. Bir daha hiçbir  erkeğin sözüne güvenmicektim. Ama yanimda ne Elif, ne de Zeynep vardı. Ben Çınar'ı aramıştım. Aslında pişman değildim. Ben gerçekten aşık olmuştum. Hemde en olmayacak kişiye arkadaşımın eski sevgilisine herkese mavi boncuk dağıtan birine. Ama Çınar'ın sigara ve kendi kokusunun harmanı beni benden alıyordu. Eve gitmem gerekiyordu. Çınar'a bakmak için hafif kaldırdığım da bana baktığını gördüm. Biraz böyke bakıştıktan sonra gitmem gerektiğini söyledim.  Ve yanından ayrıldım.
Çınar'ın ağzından
Güneşin o hali hâlâ aklımdan cıkmıyordu. Bir baba hadi babayı bıraktım. Bir insan kendi ailesine bunu nasil yapardi. Aslinda bende bunu Güneş'e yaşatmıstım. Yaptığım hatalar öyle coktu ki. Güneş bana güvenmisti. Güvendi de ilk beni aradı. Bu kızın kardeşini sen bulabilirsin dedim içimden. "Yeter be oğlum bu kaçıncı."  Dedi Ercan. Doğru söylüyordu. Bugün aldığım paketin içinde iki dal sigara kalmıştı. "Canım sıkkın uğraşma benimle " dedim. "Ne bok halin varsa gör " dedi ve yanımdan gitti. Son bir sigara daha yaktım. Bütün hatalarıma yanlışlarıma ve en önemlisi GÜNEŞ 'E .
Güneşin  ağzından
Hâlâ Çınar'ın yanında ağladığıma inanamıyordum. Eve döndüğüm gibi Çınar'a ben eve vardım ve bugün yanımda olduğun için teşekkür ederim diye mesaj yolladım.  Akşam yemekten sonra elime telefonu alıp Zeynep'i aradım. İlk çalışta açtı. --Efendim kankalarin gülü
+Kanka bu akşam bizde kalır mısın ?
- Belli durum ciddi galiba
+ Aynen kanka çabuk gelirsen sevinirim hadi görüşürüz. Diyip telefonu kapattım. Şimdi tek şey Zeynep'i beklemekti. Ama zaman bir türlü geçmiyordu. Sonunda kapı çaldı.  Koşarak kapıyı açtım. Tahmin ettiğim gibi bizim deli kız gelmişti. Zeynep benim için çok önemliydi. On beş senelik arkadaştık. Elifte iyi arkadaşımdı. Ama Zeynep'i kimseyle paylaşamazdım.
Eeee anlat bakalım niye bu kadar üzgünsün? Diye sordi. Olayın hepsini ona anlattım.  Beni tepkisiz dinledi. Çınar'la da buluştuğumuzu anlattım. Neden en son ben duyuyorum o sümüklü Çınar benden önce duyuyor. Diye atar yaptı. Yanağına kocaman sulu bir öpücük bıraktım. Eee sen anlat bakalım ne yapıyorsun. Çok mutlusun hayırdır diye sordum.  B-b-ben galiba birinden hoşlanıyorum. Dedi. Ağzım açık bir halde onun dediklerini kavramaya çalışıyordum. Kimden ne zaman ben tanıyor muyum bizim buralı mı? Diye soru yağmuruna tuttum. Tiz bir çığlık attı ve susmamı sağladı. Derin bir nefes alarak Ercan dedi. Ben ağzımı kapamaya çalışıyordum. Hani bu Çınar'ın kankası m.. cümleyi bitiremeden kolumda bir acı hissettim. Kızım ne çimdikliyorsun dedim. Salak Sadiye Yenge duyacak. Dedi. Of  zaten annemin işi gücü yokta bizimi dinleyecek. Dedim. Hadi anlat bakalım ne zamandan beri seviyorsun bizim Ercan'ı. Daha önce hiç görmedim. Sadece fotoğraflarına baktım.  Ama hoşlanmama yetti. Hem kuzenimle eskiden aynı okulda okumuslar. Seviyorum kızım ben dedi.  Sevinç çığlıkları atıyordum. Onun mutlu olmasınıda çok istiyordum. Pantolonumun arka cebinden titreyen telefonu elime aldım. Mesaj Çınar'dan gelmişti. Kardeşini bulmamız için babanın telefonuna ihtiyacımız var  yazıyordu. Tamam bu akşam ben babamin telefonunu kaçırım numarayıda kendi telefonuma yazarım 
Şeklinde bir mesaj yolladım. Hayır bu yola beraber çıktık seni birakamam   mesajı okudukça midemde öküzler halay çekiyordu. Kabul etmiyordum. Ama galiba yani ben ona aşıktım. Yok yok kesin aşıktım.