Bir Gencin Diğer Gençlere Notları

Not 5

Bazen Tanrı'ya kızıyorum.. ve bazen küçük bir çocuk gibi küsüyorum..
Çünkü bu iğrenç dünyada saçma sapan insanlarla muhattap olmak zorunda kaldığım için, saçma sapan yaşadığım için.. Henüz 15 yaşında iken neyin azabı bu ? kimimiz sokaklarda aç susuz yaşarken, kimimiz sokaklarda dilenirken, kimimiz bizlere muhtaçken neyin hayatı bu ?
Daha çok küçüktüm.Her sabah okula gitmek için kullandığım kestirme yolun köşesinde bir çocuk mendil satardı. Henüz 7-8 yaşlarındaydı. İçim acırdı ona..Dua ederdim onun için. Bir keresinde ailemin bana verdiği haftalıkları biriktirerek ona birşeyler ısmarlamıştım. Bana ailesinden bahsetmişti. Babası ölmüş, sadece annesiyle yaşıyormuş. Annesi olabildiğince iş bulup çalışıyormuş, kendisi ise annesine yardım amaçlı mendil satıyormuş. Yemeğini yerken öyle bir anlatıyordu ki ağlamamak için kendimi tutmuştum. Sonra hep böyle devam etmiştim haftalıklarımdan arttırarak ona birşeyler ısmarlıyordum. Sonrası ise o şehirden ayrılmıştık.. Annem ve Babam İstanbul'a taşınma kararı almışlardı. Evden ayrılacağımız o gün çocuğun yanına gidip ona sıkıca sarılmıştım. Bana "seni hiç unutmayacağım,yardımların için sana borçlandım ama büyüyünce sana ödeyeceğim" demişti.. Dediği anda tutamadım kendimi ve ağlamıştım. Hayatı mükemmel olmasa bile bir hedefi, bir umudu vardı. Vaktim kalmadığı için gitmek zorunda kalmıştım son bir kez daha konuşup vedalaşmıştık. Gitmeden önce sattığı mendillerden birini açıp cebinden çıkardıği kalemiyle bana bir resim birde not bırakmıştı. Ağlamamak için kendimi tutarken hafiçe gülmsedim ve bende ona bir not yazdım. Eline bıraktım ve bunu ben gittikten sonra açmasını istedim. Elinde verdiğim Notta "Seni çok seviyorum ve o tombul yanaklarından öpüyorum. Artık yanında olamayacağım ama daima kalbinde beni hissedeceksin. Belki yakın bir sürede buluşamayız ama büyüyünce beni ziyarete gelirsin :)" yazıyordu ve üzerinde yaklaşık 100 tl ye yakın bir para vardı. O günden sonra onu bir daha hiç göremedim ama unutmadım, hala kücük dişleriyle gülüşünü ve yanagında oluşan o minik gamzeyi unutamadım.
Anlatmak istediğim hayatınızın kıymetini bilin.. Bazılarımız bizim yaşamakta olduğumuz hayatın hayalini kurarak yaşıyorlar.