Aşk; adını bilmediğin bir yalnızlığa sarılmakmış meğerse.. Öyleydin işte gidenim. Benim bilmediğim yalnızlığımdın sen.. Ben kimseye açmadığım kapıları sana açarken, sen benim kapılarımı yüzüme kapattın. İçimde kendime yabancı kaldım.. Gittiğini düşünerek ''gidenim'' dedim sana ben. Meğer sen giden değil, kalmayanmışsın.. Yüreğimdeki ayak izlerinle, çamura bulaştırdın yaşlarımı.. Bastığın yerler bende yeni kıtalar oluşturdu. Kalbimin her bir parçası ayrı ayrı kırıldı. O da yetmedi, kendi kırıklarını da ekledin yüreğime.. Seni dinlerken sustuğum kadar, konuşmamıştım daha önce..
Aşk; bulunamayan bir gemiyi aramakmış meğerse.. Bende olmadığını, kalmadığın gün anladım. En çok da gözlerime (kal)acakmışcasına bakıp ''hoşça(kal)'' dediğin zaman.. Benim yazmaya gücümün yetmediği şeyi, sen tüm içtenliğinle yüreğime bağırdın. Ben şimdi sana ''cesaretli'' mi demeliyim? Sen hoş gidebilirsin sevgili.. Ama ben hoş kalmayabilirim.. Yüreğim buna engel gidenim. Eğer hoş kalırsam, kendimden olduğu kadar seni benden ederim.
Aşk; bulduğun ilk limana sarılmakmış meğerse.. Yalanlarının sıcaklığından mıdır bilmem. Gözlerindeki sahta masallara öylesine inanmışım ki, seni varılamayan sanmışım... Gerçek sanıp yüreğimden yüreğine yol almışım. Kendimi unutup sana bağlanmış, seni benimle aldatmışım.. Olan parmaklarıma oldu. En çok da onları yıpratmışım, gidişlerin sandığım kalmayışlarını yazarak.. Mürekkep diye akıttığım yüreğimi ağlatarak...
Aşk; kalan olmakmış meğerse.. hoşçakal(mayanım)...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müsaitsen Sevebilir Miyim..? (Wattys 2016)
PoetryHer zaman aşka müsaittir sevmeyi bilenin yüreği.. Kelimeleri gözlerinden anlar sever insan.. Konuşmasa da duyurur sesini. Yazsan özleyecek, yazmasan öldürecek cümleler birikir yüreğine.. Ve bir seven her zaman hazırdır; aşka,sevgiye,yalnızlığa... *...
