Müsaitsen Sevebilir Miyim..? (Wattys 2016)

yAkışan yAlnızlıkk

Yakışan Yalnızlık...

Unutulmuş bir şair burukluğu var şimdi üzerimde.. Kalemler kül rengine dönüyor İçimdeki yangını anlatırken Sense gölgesine mahkum kalmış bir şiir tutukluluğu yaşıyorsun Dudaklarında son durak çaresizliği Yavrusunu kaybetmiş bir anne hıçkırığı var şimdi yüreğinde Nereye dokunsa yakacak olan gözlerin İdam sandalyesi bir korku yaşatıyor ellerine Daha fazla durduramıyorum yüreğimi Ellerime ne idüğü belirsiz harfler doluşuyor sonra Koparılmış sayfalar biriktiriyorum Yarım bırakıp hikayemizi... Satırlara yokluğun düşüyor sonra.. Tekrar baştan alıyorum gidişini Harfler bir bir dökülüyor yüreğimin kıyılarından Yazsam özleyecek, yazmasam öldürecek Cümleler fışkırıyor hıçkıran parmaklarımdan Acılara gem vururyorum Gidişlerini toplayarak Vay be sevgili..! Ne de güzel gitmişsin, beni benden alarak Gözlerimde düşüşe hazır ıslak sevdam kalıyor bir tek Parmaklarımda gidişinden anılar fışkırıyor Sonra köşeme çekilip yine seni düşünüyorum...                                                                                              Sen hiç eksik olma Ne de güzel yakışıyorsun yalnızlıklarıma...