Kanlı Yemek

I

 Carter,her restorantta rastlayacağınız sıradan şeflerden biriydi.Gününü parmak yedirecek derecede güzel yemekler yaparak geçirir ve müşterilerin menuniyetini kazanırdı.İyi yemek yapması,restorantın ününü gün geçtikçe daha da arttırıyordu.Arkadaşları,hatta patronu bile anlayamıyordu nasıl böyle güzel,lezzetli yemekler yaptığını Carter'ın.

 O gün yine Carter için sıradan bir gündü.Her zamanki gibi çok çalışmıştı.Sarı saçları gözünün önüne düşmüştü.Hemen cebinden tarağını çıkarıp saçlarını geriye doğru taradı.Saat geç olmuştu.Karnı çok açtı.Gün boyunca sabretmek zor işti tabii ki.Bazen kendisi bile şaşırırdı nasıl bu kadar fazla aç kaldığına.Ama vakti geliyordu.Yorucu bir günün ardından güzel bir ziyafet kadar insana güzel gelen bir şey yoktu ona göre.

 Bir saat sonra buldu avını.Hemde tam yerinde.Bir çıkmaz sokak,çöp kovası ve bir tane de evsiz.Daha ne isteyebilirdi ki?Evsizler favorilerindendiler.Çünkü onları öldürürsünüz ama onlar fazla göze batmazlar.İnsanların çoğu onları umursamaz.Hatta bazıları onları döver bile.Ağızlarından ve burunlarından kan gelene kadar.Yine ağzı sulandı.Daha fazla dayanamayacaktı.İşini görmeliydi.

 Carter harekete geçti.Planını yapmıştı.İlk önce adamı iğnesiyle bayıltacaktı.Sonra da evine götürüp birkaç işlemden geçirecekti.En sevdiği kısım eve götürme kısmıydı.Orada yaratıcılığına kimse engel olamazdı.Acayip haz alırdı adama işkence etmekten.Adamın yanına gelmişti.Zayıf,açık tenli,siyah saçlı ve çok da kısa olmayan(Carter'a göre klasik dilenci) bir dilenciydi.Carter adamın yanına yaklaşınca adam şapkasını uzattı.Carter cebinden para çıkardı ve şapkaya attı.Adam teşekkür ederken,hemen iğnesini çıkardı ve sert bir şekilde dilenciye sapladı.Adam ilk önce bağırdı sonra uykuya daldı.

 Beyaz ışıklar çok parlaktı.Dilenci iki dakika sonra nelerin olup bittiğini anladı ve bağırmaya başladı.Carter hiç tedirgin değildi.Adam birkaç dakika daha avazı çıktığı kadar bağırmaya devam etti.Carter sinirlenmeye başladı ve adama bağırdı:

"Seni kimse duyamaz!Kimse!Bu duvarlar özel ses geçirmez yalıtmaya sahip.Bence nefesini boşa harcama.Daha sonra ihtiyacın olacak."

 Adam kafasını sola çevirdi baktı.Beyaz örtülü bir masa üzerinde kesici aletler vardı.Testere,bıçak,makas sadece görebildikleriydi.Carter'ın üzerinde beyaz doktor önlüğü ve bir de beyaz maskesi vardı.Carter masaya döndü.Eline biraz küçük ama çok keskin olan bıçaktan aldı.Doktorların hep kullandığu şu küçük bıçaklardandı o da.

" Sana söyleyebileceğim tek bir şey varsa,o da şu olacak;Fazla bağırma.Ama kendin bilirsin.Seni zorlayan yok burada.Fakat bağırırsan hiç hoş olmaz.Emirlerimin dışına çıkılmasını pek sevmem."

 Adam ellerinin ve ayaklarının bağlandığının farkına yeni varmıştı.Carter bıçağıyla midesinin 2-3 santim yukarısını kesmeye başladı.Bıçağın içine girdiğini hissedebiliyordu.Bağırmaya başladı.Canı çok acıyordu.Kare şeklinde bir kare kesti ve onu çıkardı.Adam midesini görebiliyordu.Midesinin üst borusunu ve alt borusunu kesip,mideyi dışarı aldı.Adam ağlamaya başladı.
"Hasta herif!!Ne yapıyorsun?!Dur!Lütfen,lütfen..."
"Sana ne dedim?Bağırmaman gerekirdi.Bunun bir cezası var.Emirlerimi yerine getirmeni söyledim sana."
Carter eline makası aldı.Uzun ve biraz da büyük bir makastı.
"Aç ağzını."
Adam ağzını açmadı.Sımsıkı kapadı ağzını.
"Eğer açmazsan zorla açarım.Son uyarı."
Adam korktu ve ağzını açtı.Carter hemen adamın dilini tuttu.
"Seni lanet olası!Bağırmamanı söylemiştim!"
Carter adamın dilini kesmeye başladı.Kanlar adamın suratına dökülüyordu.Kanlar ağzına da dökülmeye başladı.Adam altına işedi.Carter mücevher bulmuş gibi açtı gözlerini.Dili ağzına doğru götürdü ve ısırdı.Dilden kanlar fışkırdı.Adamın mide boşluğuna girdi fışkıran kanlar.Adam yeniden ağlamaya başladı.
"Leziz!Bulduğum en güzel dilencilerdensin."
Carter bir ısırık daha aldı.Bir tane daha,bir tane daha.Sonunda bitirdi.Adamın yüzü buz kesilmişti adeta.Carter hemen çekmecesine uzandı.Oradan adrenalin şırıngasını aldı.Hemen adama sapladı.Adam aniden ayıldı.Carter ellerini çırptı.
"Lütfen.Öldür beni!Lütfen."
"Daha çok işimiz var.Bitene kadar seni öldürmemeye özen göstereceğim."
Adam ağlamaya başladı.