Nicolle Pov.
. . . bukas na yung kasal namin ni andrei. pero itong nararamdaman ko hindi ko parin maintindihan. Nandito ako ngayon sa kwarto ko nakahiga at nagiisip kung tama ba ang ginawa ko, alam ko makasarili ako hindi ko inisip yung mararamdaman ni acky. naalala ko tuloy nung nasa baguio kami.
(Flashback)
"Kawawa naman yung lalaki."
"Kasalanan din naman nya e"
"sino ba yan. may ID bayan? o meron bayan na kahit anong bagay na magpapakilala kung sino siya." bulong bulungan nung nasa likod namin.
"babe kilala mo ba siya?" tanong sa akin ni andrei. hawak hawak ko ang kamay ni acky habang nakahiga siya puro duguan ang katawan niya. halos hindi maipinta ang kalagayan nya ngayon. nasagasahan siya kanina habang magkayakap kami ni andrei may mga taong nagtatakbuhan sa lugar na kinahihigaan ni acky. hindi ko alam na tumakbo na rin pala ako papunta sa sinasabing lalaking nabangga ng sasakyan. nagulat ako nang makita ko si acky na nakahiga duguan at luhaan. hindi ko alam pero parang may masakit sa akin. tumawag kami ng ambulance dinala namin si acky sa hospital pero huli na ang lahat wala na siya. nang nasa ambulance kami hinawakan ko nang mahigpit ang kamay niya, nag sorry ako sa nagawa ko hindi ko inisip yung nararamdaman niya. iniisip ko yung sarili hindi ako nagisip na makakasakit pala ako. tinawagan ko si andrei para papuntahin sa hospital. umuwi ako nang bahay na luhaan, nanghihina,hindi makausap, at wala sa sarili hindi ko sinasagot ang mga tanong sa akin ni andrei. nakarating kami ng bahay dumiretso ako ng kwarto umiyak ako ng umiyak hanggang sa nakatulog na pala ako.
3days after the accident.
"libing na ni acky ngayon. ngayon na ang araw na iiwan niya na ako. Gusto ko lang sabihin sa kanya na
kahit hindi na kami. mahal ko siya at minahal ko siya nagkamali ako na sinaktan ko siya. pero ito yung paraan para makalimutan ko siya naghanap ako ng taong makakasama ko pero mali ako kahit na sinagot ko si andrei mali na sinaktan kita. sana nuon palang pinaalam ko na sayo na wala na tayo para hindi kana umasa. sorry kung nasaktan kita patawarin mo ako sa mga pagkukulang ko sayo, huli na ang lahat para sabihin ito sayo pero nais kong malaman mo na kaya kaya ko nakipag relasyon sa iba kasi nagisip ako na iniwan mo na ako dahil hindi kana nagpaparamdam sa akin. hindi kana nag ttx o tumatawag manlang. sorry kung nasaktan kita. hanggang dito nalang."
hinulog ko na ang bulaklak sa kabaong at umalis na ako sa harap. sumakay ako ng kotse para makauwi. habang nagdi-drive meron akong makitang papel sa katabi kong upuan na nakasulat ng "MAHAL KITA BY ACKY. nakarating na ako nang bahay.
(End of flashback)
bukas na yung kasal namin. sinundo ako ni andrei sa bahay para daw makapag pahinga ako dahil napapagod na ako. pumunta kami ng mall para makapag relax.
