...Kardeş Bozuntusu...

55 9 5
                                    

Yatağımın üstünde oturmuş,rulo şeklinde sarılp, kurdele ile bağlanmış saman kagıdı şeklindeki davetiyeye bakıyordum.
Herşey çok çabuk gelişmişti.Ne kadar çabuk unutmuştu annemi,ona bu kadar mı değer veriyordu? Düşüncelerimden,tıklatılan kapının sesi ile ayrıldım,"Giir" kapıyı aralandı ve babam içeriye kafasını uzattı "Akşam'a Kumsal'lar gelicek,bunu haber vermeye geldim."dedi.
Aman ne güzel , sanki bundan sonraki hayatımızda dipdibe yaşamayacakmışız gibi her dakika bize geliyorlardı ... Sakinliğimi ele alarak "Peki, mesaj alınmıştır." dedim. Bu olayın iyice zoruma gittiğini anlayacak ki suratıma sessiz ama imalı bir bakış atıp, kapıyı çekti.
Bende kendi kendime hayıflanarak onlara nispet eder gibi en güzel elbiselerimden birini giyindim, annemin bende duruşuna hayran kaldıklarından birini ... Babama hak veriyordum pekala ama bu kadarı da fazlaydı. Beni sınıyormuş gibi her dakika , her saniye dibimizde, babamın yakasındalardı. Babam ilgiye gelemezdi aslında. Ne olmuştu bu adama, ne değiştirmişti onu bu kadar? Sevgi, saflık felan değildi bu uzun süreç gerektiren bir şeydi bilinen bir şey ... Yoksa annem de bunların farkındamıydı !?

Henüz kafamdaki soruları yanıtlayamadan kapı zili çalmaya başlamıştı bile. Nedense hiç şaşırmamıştım.
Aşağı inip,inmemek konusunda tereddüt ediyordum.Inmekten başka çarem yoktu ama aşağı inip gerçeklerle yüzleşmeliydim.

Kapıyı açmamla suratıma tokat gibi çarpan sahte gülücükler, içeriye geçtikten sonra güya samimiyet belirten sulu ve yapışkan öpücükler midemi bulandırıyordu. Oysa ki annem sıcacık gülümsemesi ile içimi ısıtır ben kötü hissettiğimde güven vermek için kocaman ve içten bir öpücük kondururdu. Ben şimdi bu kadını nasıl annem yerine koyabilirdim!? Tabii bir de kendisine benzettiği kızı , babamın deyimiyle kız kardeşim, benim tabirimce kardeş bozuntusu var ."Merhaba babacım" diye eve daldı bizim kardeş bozuntusu.O ne soğuk bir babacım demek öyle. Benim söylerken dilimin titrediği o kadar saf ve sevgi dolu bir kavramı yayık yayık ne kadar da umursamazca söyluyordu... Kızının sığındı ilk limandır Baba , kızının ilk aşkı, kızının kalp ritmini tek lafıyla değiştirebilendir Baba !! Kin mi nefret mi yoksa kabullenememek mi emin değildim... Ama net emin olduğum bir şey vardı bu dönem benim için çok zor olacaktı...
               ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

...Satılık Şehir....Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin