can beni sürekli teselli ediyordu ancak hala çok korkuyodum kulagima herzamanki gibi birseyler fısıldadı ve söyledigi kelimede "PRENSES" vardı can neden sürekli bana prenses diyordu anlamadim ancak birlikte olduğumuz zamanlar o bana prensesim ben ona prensim derdi ben canı hala unutamadim hala herşeyden önemliydi o onu çok seviyodum prensesler prens siz yapamazdı benim prensimde can di belki o da hala beni seviyor dur diye düşünürken dönme dolap hareket etmeye başladi ama hala titriyodum deli gibi titriyordum aşağıya indiğimizde Can bana su aldı sakinlesmem için biraz bekledik ve daha sonra can beni eve bıraktı. Eve gider gitmez odama koştum ve yatağının içine girip canı düşünürken uyuya kalmışım sabah annemin bagirma sesleriyle uyandım "damla kalk arkadaşın gelmiş diye bağırıyordu"yataktan kalkıp aşşagiya indiğimde karşımda Can canı gördüm kapıda bana önce tip tip baktı daha sonrada hazirlanmamissin dedi bende bu lafın üstüne okula gitmek için daha bir saat var dedim beni kahvaltıya götüreceğini söyledi hazırlanıp evden çıktık ve gene mano kafeye gittik mano kafe can ve benim önceden çok sevdiğimiz bir yerdi ve can bana eskiden burda beni sevdiğini söylemişti burası bana bir çok şeyi hatırlatıyordu.
