Kim nefessiz kalır bu hayatta?Hiç kimse ama ben yıllardır nefessiz kaldım.Ben yıllardır her gece hayaller kurdum.Bir gün onun boynuna sarılacam ve onu boynundan öpecem diye.Olmayacak şeylerin hayalini kurmak yalan dünyanın kanıtıdır aslında.Canım çok yanıyor.Sevgilisiyle fotoğrafını gördüğümde ağlamak istedim hatta gözlerimden yaş geldi.Sonra dedim ki o "mutlu" geriye kalan hiçbirşeyin önemi yok.Ben o adamı seviyorsam onun mutluluğuyla mutlu olabilirim dedim.Öyle olmuyormuş be.Sen burda geceleri onla hayalini kurarken o başkasının kollarında mutlu bu insanın içini kemiriyor bu insanı yok ediyor.Herkes sever ama herkes bekleyemez.Ben yıllardır onun gelmesini kendi isteğiyle gelip beni sevmesini istedim ama olmadı.Olmuyor.Adını sanını onla ilgili anımı unutayım dedim daha da hatırladım.Halbuki onun sevgisini hakediyordum ama bazen de düşünüyorum.O hayatımda değilse demek ki olmaması gerek hayırlısı bu diyorum ama o mesaj attiğımda kalbimin atışını hatırlıyorum galiba ben bu adamı bırakamıyorum.Hep dua ediyorum aklımdan çıksın diye umarım bir gün aklımdan çıkar ama kalbimden çıkmayacağı hep belli.Unutmak kolay olmaz.İzler bırakacak yüreğimde.Bu adam beni mahvetti.Ben nasıl unuturum.Unutamam.Acır yanar yüreğim ama herşeyi unutacağım.Yapabilirim belki.Deneyeceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Sevda Mısın?
RomanceAşk değil sevgi değil hepsinden öte başka bambaşka bu ne bilmiyorum acaba sevda mı?
