Büyümüyor içimdeki çocuk,
Büyüdükçe de biz öldürüyoruz zaten.
Elimi duvara vuruyorum.
Sobe..
Kıskanç gülücükler, yalandan elma şekerleri.
Elimi bırakma!
Kaybolurum yalnız başıma sokakta.
Gittin işte ;
Büyüdü küçücük mahallem.
Köy oldum, kasaba oldum,
Büyüdükçe katlandı acı.
Gidin burdan , her yanım kalabalık.
Özledim seni.
Yalnız başına bıraktım gençliğimi.
Seni bulsun, aşık olsun yine.
Koluma gir, elimi bıraktığın zamana yürüyelim.
Öldür beni!
Hisset.
Ben öldüm.
Gömdüm çocukluğumu!.
Çığlık atıyorum.
04:16
14.12.15
Burhan KARACA
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölmeden Önce Yazılması Gereken Şiirler
PoetryYeni yetme bir yazar parçası sayılırım sadece.Bir kaç satır karaladım, ortalığı toparladım dağınıklıktan pek fazla haz etmemde. Sonra biraz düşündüm ve ölmeden önce yazmaya karar verdim. Pencereyi örttüm, açık bıraktığım gazı kapattım, bileklerimi s...
