We're in Heaven

Patunayan

Lecheng buhay to. Si Mariel.. Si Mariel... aaminin ko, I LIED! HAHAHA! MY EX AKONG MGA BABAE! pero noon yun :) kinalimutan ko na sila eh. ewan ko nga kung sino na sila, pero si Mariel ang hindi ko kayang kalimutan. Binago niya ako eh, Binago niya eh. Nabago ako eh. XD 

Kay Mariel akong natutong magmahal, sa kanya rin akong natutong masaktan. And deep diba? pero totoo yun. Minahal niya ako, Minahal ko rin siya. But there are things in life that we need to let go. And that thing is her. Kahit na masakit, kinakailangan. Minahal ko siya ng sobra-sobra yung sa kakaisip mo sa mga sweet moments niyo ay umiiyak ka? haha ganyan ko siya kamahal. Ganoon din ang pagmamahal niya sakin. We should be the most perfect couple. But then again, I... no, we should learn to let go.

Gusto niyo bang malaman ang lovestory namin? NAKS! HAHAHA

pero wag muna ngayon... baka ma'bore lang kayo ;))

"Oo, kilala ko siya, bakit ba?" taka kong tanong kay Mary... Paano niya nakilala si Mariel eh.. lumipat na yun ng lugar... from Manila to Davao.

"Kasi... tuturuan niya akong magplay ng violin." ngiti niyang sabi.

violin? ah oo. violinist pala yung si Mariel. naks naman! pero...

"Ba't ka ba nagtanong kung kilala ko siya?" tanong ko ulit kay Mary

"Wala lang, sikat ka kasi eh." tawa niyang sambit.

Hinay-hinay akong ngumiti at kumuha ulit ng fries, 

"So... pupunta siya dito sa Manila?" tanong ko.

"yep! and titira siya sa inyo since si Leyah ang kumuha sa kanya!" she said with her enthusiastic expression.

teka. sa AMIN?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

napatulala ako, si Mariel, titira sa amin?! the tthought of me and my ex in the same roof is awkward.

"Ah oo." Mary broke the silence, she stared to me and i did the same.

"Oh? anong meron?"

"May sasabihin ka diba?" tanong niya.

"Ah oo, yung si Rhyle eh." sabi ko

 "Anong meron?"

"Alam mo na ba yung sekreto niya?" tanong ko sa kanya sabay tingin sa kanyang mga bilog na mata. there's something about her eyes that i just can get enough.

"Oo, alam ko." hina nyang sabi.. tinignan ko siya, wide eyeed.

ALAM NIYA?!!!

"seryoso ka?!" gulat kong sabi sabay tayo sa upuan

"Oo, matagal na." sabi niya, sabay avoid sa tingin ko.

"woah, pano mo nalaman?" taka kong sabi sabay upo ulit. baliw lang ano? tumayo tsaka umupo ulit? hahahaha

"kalat na eh.. nasaktan nga ako nung nalaman ko, pero since malakas ako.. nag go with the flow nalang..." hina nyang sabi, kinuha ko ang kamay nya sabay sabi na

"no need to worry, nandito ako para tulungan ka." ngiti ko

"talaga?!" she said, with her enthusiasm back again.

"yep, kaibigan kita eh!" ngiti kong sabi.

now Mary Abel, How does it feel to be friendzoned? HAHAAHAHA

"Patunayan mo nga!" ngiti niyang sabi sabay bitaw sa kamay ko.

"Eh paano ba?"  tanong ko

tumayo sya and she put her hands on her hips, with matching raised eyebrows she said

"never leave my side, stay by me and you should be always there for me, Mikosheene Sheeran, I want you to be my................."

"be my what?!" sigaw ko sa kanya

"CHILL KA LANG!" sigaw nya sabay tawa

I sighed at tinignan ko ang ma'amo nyang mukha

"be my lover slash bestfriend"

shoooot! KAYA KO NANG MAMATAY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

nang may tumawag kay Mary..

tumango ako, and its a sign for her to answer the call... then I heard she said "Hi, Mariel!"

SHT JUST GOT REAL