The World of her Prince

♡ Chapter 7 ♡

HAPPY 50 READS SA STORYANG TOH! ^_^ HAHA! ANG BABAW TALAGA NG KALIGAYAHAN KO! SANA DUMAMI PA ANG MAMBABASA KO. ^_^ SALAMAT SA MGA NAGBABASA. :">

{ Princess Kathleen }

Naramdaman kong bumagsak nako.

Bumagsak sa Sahig.

Sa Mundong Ibabaw.

Bumangon ako agad. Ang daming tao na nakatingin sakin. Pinagpag ko ang kasuotan ko.

Alam ko nmang nasa ibang mundo ako. Kaya kailangan kong umayos ng kilos. Kailangan kong gayahin kung paano sila kumilos. Kung paano kumilos ng mga tao dito. Parang wala silang kagalang galang sa mga nadaraanan nilang tao. Hindi nila tinutunguan o binabati man lang. Hindi ba sila magakaibigan sa mundong ito?

Di bale na, kailangan ko silang gayahin. Kailangan wala din ako galang. Pero mukhang lalabas na masama nadin ako? Lalo na't pag tinignan ni Cassandra kung nasaan ako. Kaya nya pa nman akong mahanap at mapanood. Aa sabihin nya bigla akong nagbago? At nawalan ng galang hindi ba?

Bahala na. Basta gagayahin ko nlang ang kilos nila. Ang hilig nila akong tingnan. Para akong matutunaw sa mga titig nila. Haaays, Tao ba talaga tong mga nasa mundong ibabaw?

May pagkapareho ang mga tao dito sa mga tao sa mundo nmin. Meron nga. Hindi talaga mawawala ang mga nagbubulungan. Yung mga taong Chismosa.

Haaaay, Ayokong maging mapanghusga. Hayaan ko nalang ang lahat ng atensyon na nakatingin skin. Nakayuko akong naglalakad sa di ko alam na daan o lugar. May naalala pala ako.

Hindi ako marunong Makipaglaban. O humawak man lang sa Espada. Tapos naglakas loob pakong sabihin kay Cassandrang ililigtas ko ang mahal kong kapatid? Eh ni hindi nga ako marunong makipaglaban .

Eh teka? Paano nalang kung magpadala din si Cassandra ng Demonyong kawal para skin? Pano nko? Baka .. baka mmatay nko. Hindi pwede yun! Sana naman makipaglaban si Cassandra ng Patas. Nasan na ba kasi ako? San ko mahahnap ang kapatid ko. Hmmm.

Lakad lakad lakad nlang .. maya maya may napansin akong mga tao. Nagkukumpulan sila. Nagkukumpulan. At pinagkukumpulan nila ay tatlong kabayo? Kabayo na nilalangaw at mukhang patay. Teka?

Wag mong sabihing .. malapit dito ang aking mahal na kapatid? Siguro onting lakad nalang. Makikita ko din sya.

Kakayuko ko. Hindi ko namalayang may nabangga ako. Isang matandang babae. Parang pamilyar yung mukha niya sakin.

"Paumanhin po. Di ko po kayo n-nkita." Sabi ko habang payuko yuko pako sa matanda. Inaalla ko kung san ko sya nkita. Nkatingin sakin yung matandang babae. Lalo na sa kasuotan ko.

"T-teka? Prinsesa ka?" Tanong nito sakin. Sa pagsbi nyang yun sakin bigla kong naalala.

Bigla ko syang naalala. Sya yung Matandang babae na kausap ng mahal kong kapatid. Tama! Sya nga. Napangiti ko bigla.

"I-ikaw po ba yung? Ang saya saya! Haha. Ang saya! Makikita ko na ang aking mahal na kapatid ! Kayo nga yun! Ahahaha. Ang Saya!" Para akong biglng naging bata ang itsura dahil pumapalakpak palakpak paako habang nkangiti at sinasabi iyon sakanya.