SAVIOR

prologue

"Seni kendim için kurtardım." dedi ve kahkaha attı karşısındaki adam. "Beni kendimden kurtarabilirsin, meleğim."

Kız adamın dediklerinden tek bir şey dahi anlamıyordu.

"B-Ben." Kız kekelememeye çalışıyordu ama sesi kendi kontrolünden çıkmıştı bile. "Üzgünüm. Ne demek- Ne demek istediğinizi anlayamıyorum."

Adam kızın oturduğu sandalyeden destek alarak kızın yanına çöktü. "Seni korkutmak istemem ama bundan sonra benimlesin." dedi ve kızın sıcacık elini soğuk uzun parmaklarıyla örttü. "Seni koruyacağım." Ses tonu ağzından çıkan kelimelerin tam zıttını yansıtıyordu. Seni kullanacağım.

Kız zoraki gülümsedi. "Teşekkür ederim."

Adamın ağzından çıkan ürkütücü cümle hala beyninde yankı ediyordu. "Seni kendim için kurtardım."

"Kelimelere karşı güvensizim. Lütfen davranışlarınla bana minettar olduğunu hissettir." dedi. Kız karanlık odada hiç bir şey göremesede onun gülümsediğini hissedebiliyordu. Garip olsada hissedebiliyordu.

Genç adam ayağa kalkıp kızın yüzünün seçebileceği kadar eğildi ve kızın dudaklarını hafifçe öptü.

Kız elleri gibi dudaklarınında soğuk olduğunu farketti. Ama soğuk yakar mıydı?

O üzerindeki şoku atamadan konuştu genç adam.

"Adım Daehyun. Jung Daehyun."

Hikayeyi yeniden 0 ekleme yaparak tekrar paylaşıyorum. İki yıl önce emekle yazdığım her satır her bir soluğumu temsil ediyor. Yenileniyorum. Okuduğunuz için teşekkürler...