Yağmurlu sokaklarda hayatımı arıyorum.
Farkında olmadan kaybettiğim hayatımı.
Sıcak bedenime düşerken sohuk yağmur taneleri.
Hafif hafif üşürken ben .
Durma diyor çaresizliğim.
Durma ve ben kayboluyorum.
Sonra bir nefes alıyorum.
Ve durup düşünüyorum.
Daha kaç yağmur arındırır bizi acılardan.
Kaç yağmur gerekiyor diyorum .
Kaç sohuk yağmur tanesi ve o yağmurun altında akan kaç sıcak göz yaşı.
Cevabını bilmediğim sorular soruyorum kendime.
Neden diyorum "neden"hayat.
Bu inadın bu zalimliğin, bu kendini bilmezliğin ,bu hırçınliğın neden.
Yavaşça diz çöküyorum .
Ve ben kaybediyorum.
