Başlıyor şimdi hüzün.
Yine feryat figan özüm.
Ben ruhumun aynasına bakarken.
Katbettiklerim ve ben.
Ben benden gidiyor zamanla.
Kendimden gidiyor
Benliğimden gidiyor.
Değişiyorum.
Ben özümü fatkedince.
Yanaklarımdan süzülen bir kaç sıcak damla düşüyor toprağa.
Acının ta kendisi işte .
Bakıyorum göz yaşımın deydiği noktaya.
Mutlu görünüyor toprak.
"Hüzün müydü istediğin?"
Ben yine yorgun yine kırgın.
İstediğin madem göz yaşı al.
Daha çok var öyle çok varki içimde göz yaşından nehir var sanki.
