Yürüyordum ağlıyordu gökyüzü.
Düşüyordu göz yaşları usulca .
Damla damla usul usul.
Yaşadığını yaşatıyordu sanki bulutlar.
Nefretini kusuyordu gökyüzü.
Canını yakanlara haykırıyordu sanki.
Öfkeli hırçın bağarıyordu gökyüzü.
İntikamını alıyordu sanki.
Rüzgar esiyor düşüyordu yapraklar.
Bir ses duyuyordum .
Gözleri sönük elleri titreyen.
Dünyadan bir haber masum bir çocuk.
Ağlıyordu ;günahkar insanların bedelini masum minik bedeni ödüyordu.
Üşüyordu tir tir titriyordu ağlıyordu çacuk.
Direniyordu beş paraetmez hayata.
Öylebi sarılmış ki kendi benliğine.
Korkuyordu.
Çıplak ayaklarıyla bana geliyor.
Yürüdükce ayaklarına batan taşlar minik bedenini kanatıyordu.
Yinede direniyordu cocuk.
Bu beş para etmez hayata üç kuruşluk insanlara direniyordu.
Mutlu omayı başarıyordu herşeye her zorluğa rahmen mutlu yaşıyordu çocuk ..
Mutlu.......
