Acemi Ajanlar

AA •∆• Başlangıç

- Tamam Ceren, az kaldı yaklaşık 10 dakikaya oradayım dedim, en az 20 dakikalık yolum olmasına rağmen.

18. yaş günüm için aslında bana pek sürpriz olmayan bir parti düzenliyordu. Birkaç gündür bir şeylerle uğraştığının farkındaydım. Ayrıca her yıl bir 'sürpriz parti' (!) düzenlemesi ve sürekli eksik bir şeyim olup olmadığını sorması da tahminlerimde yanılmadığımın en büyük ispatlarındandı. Şimdi de beni bir adrese çağırıyordu. Bir balo salonuna. Hem de tam doğum günümün olduğu gün! Ne de büyük bir tesadüf (!).

Olayın tamamiyle farkında olduğumdan birazcık özenmiş, cici bir elbise alıp kuaföre gitmiştim. Hafif bir fön dediğimde iki metrelik kocaman bir topuz yapan Nursel teyze sayesinde de epey geç kalmıştım. Hızlı adımlarla ilerlersem saçımın bozulcağını bildiğimden normal bir şekilde yürüyüp kestirme sokaklara sapmaya başladım. Bir süre sonra da takip edildiğimi farkettim.

Adım seslerinin inlettiği sokakta ilerlerken, olabildiğince hızlı adımlar atmaya çalışıyordum. Aralık ayında olmamıza rağmen sonbahar soğuğu yaşadığımız bu günlerde, heyecanım daha çok üşümeme sebep oluyordu. Amacım arkamda beni takip eden adamdan epey bir uzaklaşıp köşeyi dönünce, olabildiğince hızlı koşmaktı.

Bu durum, ilk kez başıma gelmiyordu. Daha önce de bir hırsız tarafından takip edilmiştim. Çantamı almış kaçarken bir vatandaş yardım etmişti. Ondan sonra da neredeyse tüm savunma sporlarını öğrenmeye çalışmıştım. Bir çoğunda kara kuşaktım hatta. Ancak bu heyecanla yapabileceğim hareketleri unutabileceğimi düşünüyordum.

Nihayet arkama bakmama savaşları vererek köşeye gelmiş farkı da açmıştım. Köşeyi döndüğüm sırada siyah bir minibüs gördüm. Siyah cam filmlerinden gördüğüm kadarıyla içeride bir şoför vardı. Yolun kenarında duruyordu. Hızla minibüse yöneldim. Kapıya tıklatmamla içeriye çekilmem bir oldu. Çığlık atmama kalmadan ağzım kapandı, gözlerim bulanıklaştı ve bilincim gitti.